Auteur: Jan-Harm Dannenberg
Toerleider(s): Wim Nooteboom
Groep: T1

 

Strava link: https://www.strava.com/activities/1536353265
Aantal KM: 127

 

Aantal leden: 17

Verslag: Slechts 11 graden is het bij het opstaan. De weersvoorspellingen geven aan dat het hooguit 16 graden gaat worden. Ook blijft het overwegend bewolkt. Ik heb dan altijd moeite om te kiezen hoe je te kleden. Mijn vrouw hakt uiteindelijk de knoop door met de opmerking “het is geen winter meer, dus niet piepen”. Als man kun je dan alleen nog maar kiezen voor je zomershirt, maar voor de zekerheid neem ik wel m’n windstopper mee en doe een zweethemd met lange mouwen aan. Esthetisch niet verantwoord, maar ach, een kniesoor die daar op let.

Vandaag staat Wim’s IJsselklassieker op het programma. Als 2e tourleider heb ik de route inmiddels ontvangen, en weet dat we al na 45 kilometer ons koffieadres hebben. Wim heeft een wat ander koffieadres dan anders geregeld voor vandaag.
Omdat we 17 man hebben, twijfelen we nog even over splitsen, maar gezien de wind gaan we als 1 groep op pad.
Via de Ligtenbergerdijk gaat het richting de Holterberg. Deze steken we over via de Koningsbelt. Deze bult direct in het begin maakt dat een ieder goed wakker wordt…
Na Raalte worden we door elkaar gehusseld over de vele klinkerwegen, en op gaat het naar Liederholthuis. Dit is de geboortegrond van Wout. En elke keer weer raakt hij niet uitgepraat over de school van zijn jeugd, geboortehuis en andere wetenswaardigheden. Ook is hij goed op de hoogte van wat er speelt. In Liederholthuis wordt vandaag een grote actiemarkt georganiseerd voor een dorpeling met ALS. Als we het dorpje doorrijden, zien de we voorbereidingen daarvoor in volle gang.
Behalve praten is Wout vandaag ook behoorlijk handtastelijk. Ik ben na het aanzetten van een bocht al een keer op m’n zadel geslagen en wordt onverwachts “geholpen” met een steuntje in m’n rug. Het zal de lente in zijn bol wel zijn :-).

Bij vlagen zit de gang er goed in, en ook deze keer lukt het om voor de pauze de 40 aan te tikken.
Ondertussen wordt er gespeculeerd waar Wim het koffie adres zou hebben geregeld. Sommigen geloven niet dat we al na 45 km onze eerste stop hebben. Eenmaal in Zwolle, zetten we koers naar een met roodwit doek ingepakte toren. MTB-er en TCR lid Rene Altena staat ons daar met een grote glimlach op te wachten. Hij is hier werkzaam als uitvoerder en regelt de complete transformatie van watertoren naar appartementen. Eerder dronken we al koffie in de keet bij Haase op de bouw. Nu offert Rene zijn vrije zaterdag op om ons te ontvangen in de keet met koffie en gebak! Ik denk dat hij ook graag mee wil op de racefiets, en dit is een mooie eerste kennismaking met zijn racende fietsmaten waar hij ‘s-winters altijd mee het bos ingaat!
Nu we hier toch zijn, willen we ook boven kijken. De mensen met hoogtevrees blijven achter in de keet, en de rest gaat naar boven. Indrukwekkend om zo hoog over Zwolle te kunnen kijken. De wind is hier helemaal goed voelbaar!

Na de pauze zetten we koers richting Kampen. Over fietspaden gaat het langs de IJssel. Bij het draaien zie ik dat G Averink een wel heel bijzondere spuit in zijn achterzakje heeft zitten (zie foto’s). Zouden daar verboden middelen inzitten? Ik denk dat zijn lichaam nog een beetje moet wennen aan de inhoud ervan, want veel hielp het vandaag niet…

Richting Zalk gaat het in gestrekte draf met snelheden van rond de 50 per uur! Als we in Zalk aanleggen voor een colastop, blijkt niet iedereen hetzelfde te denken over het tempo. De een vindt het jammer dat hij geen kopbeurt kreeg, de ander vindt dat het allemaal wel wat minder mag.
Op het pontje bij Wijhe wordt daar nog even over doorgesproken. Iets rustiger, want anders komen we niet samen thuis. Bernd beaamt dit volmondig, maar dan krijgt hij er toch even de baard eraf. Want wie fietst er steeds een half wiel voor de ander? Er is iets bijzonders aan de hand. Bernd klaagt al weken niet meer… Fietsen doet ie des te harder. Het verbaast me dus wel dat hij vanwege het commentaar aangeeft dan maar naar de T2 te willen gaan. Hij kan alleen nog niet goed kiezen tussen a of b.
De dame die het geld komt innen op de pont, maakt reclame voor Scania. Geert D en ik denken dat de pont een motor heeft van dat merk. En dat is ook wel te horen volgens Marien, want de motor loopt behoorlijk rauw. Er gaat natuurlijk niks boven een echte Mercedes motor. Maar ja, als je daar dagelijks de kost mee verdient…

Vanaf het pontje gaat het een stuk rustiger. De vermoeidheid gaat hier en daar wel tellen.

Het was een mooie tocht. Wel zwaar, maar dat is de IJsseltocht eigenlijk altijd.

Wim bedankt voor de leiding. Rene bedankt voor de koffie en de taart. Tot ziens op de racefiets?

Gelezen: 139