Datum: 07-04-2018
Auteur: Sepp
Toerleider(s): Sepp en Marc Derksen
Groep: T1
Strava link:
Aantal KM: 172
Aantal leden: 2

Verslag: The Skoda challenge 2018

Deel 2: Paris- Roubaix

Vrijdagochtend 09:00 haalt Marc me op. Om een heerlijk stukje te gaan dokkeren over de Noord Franse kasseisen. De omstandigheden zullen super zijn de temperatuur zal de 20 graden zomaar eens aan kunnen tikken.
De heen reis verloopt voorspoedig, na een korte tussenstop met een lekker broodje checken we tegen 13:45 in. Hotel Ibis in Lille is het geworden. Snel hijsen we ons in het uitgaans tenue. We gaan even kijken hoe de finale erbij ligt, we komen dan ook bij de wielerbaan in Roubaix waar we ons startnummer op kunnen halen. De finale ligt er prima bij.  Dat belooft morgen wat. Wel opvallend is dat er veel mountainbikers op de been zijn.

Het is gezellig druk bij de wielerbaan zonnetje schijnt. De nummers hebben we in ons bezit. Om het plaatje compleet te maken zoeken we een plaatsje in de zon met een lekker glaasje bier. Ooh wat is het toch fijn om een “ pro te zijn. Terug naar ibis, douchen en eten. Op de terug weg naar ibis belanden we per abuis in het centre- vile van Lille. De bek viel me open, wat een mooi historisch centrum. Eetgelegenheden genoeg. Er werd serieus gesprint wie het eerst onder de douche mocht.
Na een fijne maaltijd terug lopen naar huis, een kleintje grimbergen en daarna de sauna in. Kearl wat haw de sloapkamer heete!!

04:00 word ik voor de 7e keer wakker. Het was een onrustige benauwde nacht. Maar nu mag ik er dan toch uit. Het gaat beginnen “ Enfer du nord” gauw trekken we ons  snelpak aan. En begeven ons richting Roubaix waar we onze fietsen afgeven die gaan in een vrachtwagen en wij gaan in een bus. Wat me wederom opvalt dat het stikt van de mountainbikers, zeg al tegen Marc zou er een atb tocht zijn. Onze wegen gaan scheiden. Omdat we zelf apart in geschreven hebben we een persoonlijk kaartje hebben voor fiets en zitplaats zit Marc in bus B en ik in bus E. Stipt 05:00 zit ik dan in de bus. We wachten we wachten en we wachten nog eens. En ja iets over 06:00 komt er dan toch beweging in de bus. Wat bleek nou. De chauffeur was zijn mountainbike vergeten, dom he?

Om 8:30 zijn we dan zover. We hebben beide de fiets en elkaar gevonden. Het is nog wel fris maar het belooft een mooi dag te worden. Doar geet’t hen. De eerste 10 km gaat mooi, man wat halen we veel mountainbikers in.  We hebben een gemiddelde van 38km/h. De eerste kasseistrook doemt op. Kijken hoe het gaat. De bandendruk is perfect de snelheid is perfect. Echter is er 1 maar. Juist, die mountainbikers.

De stroken volgen snel op. En eigenlijk is het best leuk spel lekker knallen over die stenen lekker mountainbikers inhalen. Man ga in het bos fietsen. Ie jaagnt oons hier in de weg.

Het beroemde Bos van Wallers dreigt uit te lopen op een fiasco. Je kunt het wel raden. Er scheen er een mount …  te gevalen te zijn. We mogen het eerste stuk kasseien niet op. Na 1 km mogen we dan toch de stenen op. Dit is echt Paris- Roubaix met een koersfiets door het bos. Langzaam aan gaat het richting de finale de benen zijn nog goed. We halen ze nu bij bosjes in en niet alleen mountainbikers. Er rijden er wat die op sterven na dood zijn. De finale is altijd spannend 3 stroken die elkaar supersnel opvolgen. Zoals ik al zei gaat het super. We gaan een mooie tijd neer zetten. 05:40 minuten doen we erover 172 km met 54.2 kasseien met een gemiddelde van bijna 30.5km/h op een parcours bezaaid met niet alleen bidons. Maar ook met mountainbikers. Na de finish douchen we ons in het nostalgische badhuis. Heerlijk was dat, na zo’n koers lekker de stof en het zweet afwassen. Nu rest ons nog een terug reis van 3,5 uur. Effe aanleggen voor een lekkere ongezonde maaltijd. Vanavond weer bij vrouwlief op de bank. Lekker slapen en morgen…. effe een rondje op de mountainbike.

Gelezen: 123