[one_whole boxed=”true”]

Auteur: Wouter Schuiling
Toerleider(s): Gerwin
Aantal KM: 145
Aantal leden: 11

Verslag: Aangezien Bernd vandaag volledig kapot zat en weinig bewust van de rit heeft mee gekregen, vroeg hij mij deze week het stukje te schrijven.
We waren als T1 uitgenodigd op het verjaardagsfeestje van Robert Baan, die het op de camping in Garderen vierde.
Dus om 8 uur vertrokken we vanaf de Reggehal in westelijke richting. De weersvoorspellingen waren gunstig gezind, dus gingen we met 11 man sterk vol goede moed en zin op pad.
Het tempo lag in het begin niet al te hoog door de toch wel behoorlijke tegenwind, maar aan het onderlinge geklets te horen was het voor een ieder goed te doen.
Totdat vlak voor Deventer de gezelligheid toch wat omsloeg, aangezien ons een donkere lucht tegemoet keek. En ja hoor, even later werd de vermoede nattigheid werkelijkheid.
Aangezien een enkeling een regenjasje bij zich had, kwam het gros doorweekt en verkleumd aan in Garderen. Maar door het letterlijk en figuurlijk warme onthaal van de jarige Job zat de sfeer er al snel weer goed in.
Genoeg stoelen en tafels en zelfs een hele picknicktafel vol taart, broodjes en koffie stond in de verwarmde voortent van de caravan voor ons klaar. We werden door de vrouw van het feestvarken volledig in de watten gelegd. Zelfs de natte jasjes werden door haar in beslag genomen en 300 meter verderop in de droger gestopt. Top Jackelien, nogmaals hartstikke bedankt. Robert heeft het maar getroffen met zo´n vrouw, want zelf kon hij de hele tijd lekker op zijn luie gat blijven zitten.
Op het eind kreeg iedereen nog een snoepzakje mee en zodoende ging ene Geert D. met een snoepspeen in zijn mond de 2e helft in. We zijn er nog steeds niet achter of hij nou gewoon een zeem in zijn broek had of dat er een luier onder zat.

Het was ondertussen weer opgeklaard, dus de gevierde man had zijn wielertenue ook aangetrokken om een stukje terugweg mee te fietsen. Het tempo ging omhoog, mede door de wind in de rug en door het oponthoud van het verjaardagsfeestje en wat materiële pech.
Ondanks dat er een aantal behoorlijk door zaten ging de terugweg voortvarend, waardoor we om half 2 s´middags de 145 km lange tocht erop hadden zitten.

Voor mij persoonlijk kreeg de rit nog een vervelend staartje in de vorm van een bezoekje aan de huisartsenpost. Door een zeer knullige val bij het uitrijden had ik mijn duim opengehaald, een gekneusde?? schouder en wat schaafwonden opgelopen.

Verstuurd: 23-04-2017 11:40

[/one_whole]
Gelezen: 271