Auteur: Rudy Weghorst
Toerleider(s): Rene Lammertink
Groep: T3
Strava link:
Aantal KM: 135
Aantal leden: 21

Verslag: Met Rene van de Paander noar de Pruus!

Zoals de titel al zegt vandaag met de T3 richting Duitsland, naar kasteel Bad Bentheim.
Voordat we vertrekken werd onze 57 jarige vrachtwagenchauffeur uitbundig gefeliciteerd met zijn verjaardag van afgelopen donderdag.
Het weerbericht gaf het al aan; het was fris, westenwind en de zon zou zich pas laat in de middag laten zien. Desondanks met volle moed en dito brandstoftank richting morgenland. Dat meerdere T3’ers vol waren afgetankt bleek uit de snelheid tijdens de eerste kilometers richting Enter. Een onverlaat had op het fietspad bij de Gamma een bierflesje laten vallen en voor de 2e keer door de Grolsche scherven maar ook nu bleven de lekken banden gelukkig uit. Over de fietspaden richting Zenderen en van hieruit binnendoor naar Deurningen en Frans op de Bult.
Daar gaf het afgesloten fietspad aan de rechterzijde aanleiding tot een kleine misser van de schrijver, snel weer naar voren om aan te sluiten.
Bij het vliegveld aangekomen leek ogenschijnlijk dat er weinig was gebeurt, na het rondje vliegveld van 3 weken geleden, met de te slopen luchtreuzen. Dat werd door meerdere renners opgemerkt. RGS uit Rijssen zou de vliegtuigen veel sneller kunnen slopen ;-)) !
Via Lonneker en Enschede richting Losser. Dat we al even onderweg waren bleek uit een reactie uit de 2e groep, lek! Het ging niet om een lekke band maar een volle blaas.
Ook uit de eerste groep maakte de oudere rijders dankbaar gebruik van deze sanitaire stop!
Bij ‘ Ik kom uit Losser en weet van niks’ de grens overgestoken om onze weg te vervolgen richting Gildehaus. Hier en daar werd er flink met brandstof gemorst en volgde een wijze raad van een T3 debutant ” vielleu  mut nog teggen de wind terugge “maar dat was tegen dovemansoren gezegd.
Via Am Slatt naar de altijd lastige beklimming van de Muhlenberg.
Voor een aantal kwam het toch nog enigszins als verrassing, ze konden op de beklimming niet meer schakelen naar het grootste achterblad.
Of zoals de oudste Eanterse van het peloton zei Ik was nog zeunig op de taannen van de grote achterblaa”.
Met de laatste mooie beklimmingen kwamen we bij het middeleeuws kasteel Bentheim, gebouwd rond 1020 en opgetrokken uit de Bentheimer zandsteen die in de locale steengroeven veelvuldig voor handen was. Deze typerende zandsteen die van lichte geelbruine kleurïs en door verwering steeds donkerder wordt, is ook in Nederland veelvuldig toegepast!
In het Café-restaurant Im Schloss Bad Bentheim wordt de bestelling opgenomen durch die nette Frau. Er is enige verwarring  over ein  kanchen oder ein tasse koffie, maar het komt allemaal goed, ook met het geback mit oder ohne sahne! Diezelfde nette Frau houdt de administratie van de afgenomen drank en spijs uiterst nauwkeurig bij terwijl we afrekenen.
Met de brandstoftank weer bijgevuld gaan we via Gildehaus met frisse tegenwind wier op Riessen an.
De kracht van de westenwind was er niet minder op geworden en het was flink aanpoten. Op de heenweg was al lachend beloofd dat we met 32 op de teller weer naar unsere heimat zouden rijden. De toen lachende renner werd een paar keer op de proef gesteld. De teller bleef niet op 32. De lach echter wel maar nu als een boer met kiespijn en hij had gen wille!
De door de debutant genoemde waarschuwing was letterlijk en figuurlijk in de wind geslaan.
In Enschede langs het stadion waar bijna zeker volgend jaar in de Jupiler League wordt gevoetbald. Een kenner geeft aan dat het maar voor 2 jaar is…….
Na de “gesneuvelde” Veste, langs de ijsbaan over het Twentekanaal richting Hengelo.
De meter van de brandstoftank is bij de meeste al flink gezakt maar we trappen nog steeds stevig door. Door het mooie Delden richting Enter, waarbij er nog gevochten wordt voor de brug over de zijtak van het Twentekanaal. Langs de bekende Enterse Dikke Beuken richting viaduct over de A1. De strijdlust voor die brug was bijna bij iedere renner afgezwakt.
In de volgende haakse bocht dwalen de gedachten even naar Wilco.
De Eanterse renners inclusief toerleider nemen afscheid en danken de medestrijders voor de mooie rit die we zonder lekke banden en belangrijker, zonder ongelukken hebben volbracht.
Paander bedankt voor de prachtige rit !