Dagboek/blogje Marmotte gangsters

---

Rectificatie virtuele eindstand 1 juni

Het zat al een tijdje in het vat te broeden, maar compaan Dik Bos ziet af van deelname aan de Marmotte. Wilde hij eerst nog mee, maar dan niet de Marmotte rijden, puur voor de gezelligheid en het toeren in de week vooraf. Onze Dik ondervindt toch meer last van zijn conditie achterstand dan hij had gehoopt. Hij twijfelde en twijfelde. De uitnodiging van de T2 om mee te gaan naar de Binnenlandse TT (Harz) trok Dik over de streep. Jammer, we begonnen met goede moed in oktober 2015 en je ziet maar, het nieuwjaarstochtje op 9 januari pakt volledig verkeerd uit. Uiteraard blijft Dik deel uit maken van het nu al befaamde Profok Cycling Team. Op zoek naar versterking (en om de kosten te blijven verdelen over 10 man….) vinden we Raymond Kienhuis gek genoeg om mee te gaan. Raymond is ook tijdens de FOK-ritjes vaker wel dan niet aanwezig, dus we kennen deze klepper wel. Tegenvallertje voor Bartje. Die krijgt plotseling flinke concurrentie in zijn nek. Zijn GO-Pro cameraatje kan wellicht naar het stuur, want het alleen op kop rijden en achteraf zien hoe iedereen dood in het wiel zit van Bartje is voorbij, of niet ? Voorlopig krijgt Bartje het voordeel van de twijfel. In de ziekenboeg nog steeds Henrico, die zit inmiddels weer op de Tacx kilometertjes te maken. Man met karakter, met maar 1 doel !!!

Op dit moment kan er ingezet worden op de vraag: “Komt Ronny op tijd (1815 uur) bij de klim van Alp d’Huez ?”

Virtuele stand op de ALP per 1 juni  mei: BvL – RKi – WK – HK – JHM – GW – FM – HtH – CB – RK

 

Rectificatie virtuele eindstand 26 mei

Gezien de oppermachtige manier van koersen van Jan-Henk, tijdens de Hel van Twente, is de plek van Jan-Henk niet op de goede positie. Hij schuift 2 plekken op. In Tecklenburg blijkt hij ons wat zand in de ogen te hebben gestrooid. Ook geeft hij aan moeite te hebben met het overgaan van vlak naar heel steil. Dat vindt tijdens de Marmotte maar 4x plaats.

Ondanks het gepiep van Clemence over zijn plek, 1 na laatste, is er geen aanleiding om dit te veranderen, wel is e.e.a. afhankelijk van het herstel van Henrico, als die echt met 1 arm moet fietsen, schuift Clemence een plaatsje op.

Virtuele stand op de ALP per 26  mei: BvL – WK – HK – JHM – GW – FM – HtH – CB – RK

27 april – 23 mei

 

 

Nog 41 dagen.

Langzaam de moeder aller toerdagen dichterbij te komen. De medische verklaringen en 2e termijn zijn op de bus. Gaat alles op rolletjes ? Niet alles, helaas. Wie de lantarenpaal in de nacht van Hemelvaartsdag heeft verplaatst is ongewis, maar tenminste 1 Profokker moet zich achter de oren krabben of het wel kies is om op een dergelijke grove manier een mede-Profokker uit te schakelen. Wat is kebeurt ? Op onverklaarbare wijze bleek de geldvoorraad te zijn verdwenen uit de Portemonnaie van Henrico. Stomverbaasd over zijn lege knip, reed Henrico dan ook in de vroege ochtend van Hemelvaatsdag naar de geldmachine op het Schild. Tot zover niets aan de hand. Blijkbaar wist de snoodaard dat onze gewaardeerde Profokker met 1 oog moeizam tegen de zon in kijkt. Henrico reed dan ook stevig staand op de pedalen knalhard tegen de verplaatste lantarenpaal aan. Schreeuwend van pijn, met een flinke vloek, onder het gehoor van flink wat kerkgangers, stortten de 89 kilootjes op de straatstenen.  Met een geschaafde broek verscheen de ongelukkige bij de Sporthal, een aantal durfden zelfs te lachen (eerlijk gezegd, ook mij kostte het moeite om een glimlach binnensmonds te houden). Na vertrek reed ons slachtoffer nog een PR op de Fletcher klim, maar moest in de loop van de ochtend vanuit de huisartsenpost berichten dat zijn sleutelbeen en rib niet meer de oorspronkelijke breukvrije vorm hadden. Tja, al tijdens de koffiestop worden de eerste inschattingen gemaakt, kan Henrico de Marmotte fietsen ?, Zo ja, moeten we de virtuele ranglijst aanpassen? Na afloop van de toertocht wordt Henrico bezocht, met name om te kijken of hij echt wel de handel gebroken heeft, elke vorm van vermoede misleiding wordt getoetst.

Is hiermee de ziekenboeg gevuld ? Helaas niet. Knuffelbeer Ronny blijkt iets teveel rust te hebben ingeroosterd. De 1 na jongste van het stel blijkt te kampen met zware kramp aanvallen bij langdurige lichte inspanning. Op de terugweg van de Posbank leidde dit tot direct medisch ingrijpen en later op de ochtend, tot volledige opgave, met zelfs vervoer per auto door de ega richting huis. Alle nadeel heb zijn voordeel, door het aan de bank gekluisterd zijn, ging de lading geserveerde overheerlijke spareribs (bedankt Eline !!!) compleet met plens bier aan Ronny voorbij. Scheelt weer een kilootje.

Komen we bij de virtuele eindstand op 2 juli. Met het oog dat de huidige ontwikkelingen zich doorzetten.

• Frank: beter dan ooit, soepel trappend, zichzelf verbazend, extra bij-trainend met een toenemend geloof in eigen kunnen, een vijfde plek.
• Henk: verbeterd en verbeterd, maar de sleet lijkt nabij, de diesel dendert als ooit tevoren, maar het pieken in het rode vlak lijkt wat afgevlakt, of zijn Ardeche stage positief zal uitpakken ?. Toch een derde plek voor de meester tacticus, resultaten uit het verleden, zijn in het voordeel. Derde plek dus.
• Bart: de gedoodverfde favoriet voor plek 1. Toch twijfels: de dame thuis is na veel zwoegen eindelijk zwanger, missie volbracht, alleen niet handig voor een topprestatie, tuurlijk, prachtig dat a.s. vaderschap. Het zal echter de hormonale handel in de war gooien. Zijn testoronspiegel wordt oestrogeen, er ontstaan vrouwelijke trekjes, zelfs borstvorming zou zo maar kunnen en vrouwen kunnen domweg niet dalen. Een week van huis, vrouw telefonerend in de gordijnen. Voorlopig nog op 1, er zitten wel scheurtjes, de oude garde loert.
• Willy: het grote mirakel, poten zo krom als dat de toren van Pisa scheef is. 2 maanden terug reed heel PFT rondjes om hem heen, nu niet uit het wiel te krijgen, lukt het een keer wel, dan is het pure misleiding, rijdt als snelste TCR lid de Lange Juffer op. Vast op plek 2, BvL begin alvast met achteromkijken !!!
• Ronny: Tja, hier kan definitief een streepje door, zeker sinds 22 mei, symbolisch ter aarde gestort, languit met kramp in het gras. Zijn optimisme is hemels, maar de realiteit is, dat alle voornemens en pogingen om een basale conditionele vaardigheid te realiseren volledig mislukt zijn. Zijn op het oog slim doordachte strategie, inclusief de inzet van Personal Coaches, het voortdurend van fiets wisselen, het verorberen van een hoeveelheid eieren waar een plattelands kippenleg batterij rijk van is geworden; het heeft niet mogen baten. Daarbij lijkt ook de arbeid-rust verhouding ongelukkig gekozen. Wat rest is niet meer dan een heldhaftige poging om op zijn minst de Marmotte voor zonsondergang af te ronden. Plek 9.
• Henrico: tot grote teleurstelling van hem zelf (de overigen hebben daar minder last van….) voorlopig uitgeschakeld. Het verhaal is te bizar om te herhalen. Het gebroken sleutelbeentje en naastgelegen ribje, houden hem een week of 4 van de fiets. Het is geen toeval dat sinds deze noodlottige aanrijding met een lichtmast, de anderen het trainingstempo zijn gaan opvoeren. Leek het in januari nog “kat in het bakje” om voor Gerrit te finishen, dit wordt een moeilijk verhaal. Evengoed, wel een pluim voor zijn enthousiasme. Een 6e plek.
• Dik: de nestor van de groep, zonder tegenbericht, geen deelname. Zou in het pre-Jägermeister tijdperk voor plek 6 of 7 hebben kunnen gaan, we zullen het nooit weten.
• Clemence: rijdt goed, maakt in het geniep extra km’, is logistiek een wondertje, zeker een aanwinst voor PFT, maar of het primaire fietswerk voldoende is ontwikkeld, blijft een open vraag, lijkt op het blote oog minder sterk dan Frank. Plek 8, zou plek 7 kunnen worden als hij elke dag wat voorgebakken spare-ribs bij HtH naar binnen werpt.
• Gerrit: eigen roem stinkt, rijdt in het laagland, puur op macht, vaak op de 2e plek achter Bart. De vraag blijft of hij in het hooggebergte mee kan met de Johnson brothers, Voorlopig op plek 4.
• Jan-Henk: lijkt een beetje te stagneren in progressie. De levensgenieter rijdt op het vlakke oer sterk, maar lijkt klimmend inhoud te missen voor een plek bij de eerste 4. Het gemis van de uitputtende zondagtraining lijkt hem parten te spelen. Een zesde plek (met dank aan de lantarenpaal)

• Virtuele stand op de ALP per 23 mei: BvL – WK – HK – GW – FM – JHM – HtH – CB – RK
• Virtuele stand op de ALP per 1 mei: BvL – WK – HK – HtH – JHM – GW – FM – CB –  RK
• Virtuele stand op de ALP per 1 maart: BvL – HK – WK – HtH – GW – JHM – CB – FM – DB – RK

 

15 maart – 26 april

Vanaf nu nog 2 maanden voor het vertreksignaal voor de veldtocht naar de omgeving  van Venosce. Wie nu nog aan de conditie moet werken, kan zich achter de oren krabben, het zal niet meer baten. De basis zal gelegd moeten zijn. De TCR is begonnen met het zomerprogramma, dat betekend door de week extra kilometers maken. Pittige trainingen door de week, knallen door de Holterberg en in het weekend wat meer rust en herstel. Een ieder doet dit op zijn eigen manier. Toch is langzamerhand wel te zien hoe de zaken er per strijder voor staan, in het verlengde daarvan kan ook, zij het met enige armslagen, een ranglijstje opgemaakt worden. Alle goede voornemens zijn helaas niet omgezet in daden. Er zit nogal verschil in de groep. Schier uitgesloten is dat de Profokkers als 1 groep over de bergpunten zullen dwarrelen. Er zal een slachting gaan plaatsvinden, hier en daar een rekening vereffend.

Jongeling Bart heeft alles mee, ziet er goed uit, Cancellara look met dito bril, flink afgetraind, zijn afslankmethodieken waarbij zijn fysieke inspanning mede er op gericht is de menselijke soort in stand te houden, blijkt te werken. Soms resulterend in diep weggezakte ogen na opnieuw nachtelijke escapades, rijdt Bartje elke zondagochtend de oudjes het snot voor de oogjes. Toch zit er hier en daar een barstje, Bart weet van geen ophouden en daar zit de winst, hij kan zo maar door zijn hoeven zakken ergens tussen bocht 3 en 7, de ervaren geslepen oude vossen loerend achter hem. Komen we bij good old Henk en Willy, beiden kunnen in 1 adem genoegd worden, het duo ¨list en bedrog¨, de comedy capers van deze eeuw. Ook al lijkt het niet zo, tergend langzaam worden ze beter en beter. Eten telkens andermans potje leeg en beginnen dan aan het eigen bordje energie. Willy verstouwd trainingsweken van meer dan 400 km (oh, is dat zo ?, incidentje,  ik heb wel vaak kramp, gaat nog niet zo goed….). Ja.,ja, en wij trappen daar in ??? Henk is helemaal ondoorgrondelijk en als de krampaanvallen van Willy inderdaad aanwezig zijn, dan zet de centen maar op Henk, nog afgezien van zijn hoogtestage van 3 weken in het zuiden van Frankrijk. Frank rijdt beter dan ooit, maakt de minste kilometers, tja, leuke vrouw thuis met dito kinderen, dat wil hij graag zou houden, dus is het wikken en wegen tussen kilometers maken en de rol van grootverdienende deale echtgenoot en vader. Het grote duel tussen FM en RK, aangekondigd door mister Ronny, is op voorhand beslist. Geen enkele twijfel bestond er bij Ronny over het kloppen van Frank ergens op de Alp, helaas, pindakaas, voornemen kan het grijze archief in, strik er om heen en niet meer over praten. Al moest Frank op een bakfiets de Glandon op, no way dat hij door RK gepasseerd zou worden. Dan het andere fenomeen, Dik Bos. Iedereen verbaasd over zijn snelle herstel na de zware longblessure. Toch blijkt dat het laatste stukje conditie wat nodig is om in topvorm te zijn een langere weg is, dan vooraf ingeschat. Dik heeft een verstandig besluit genomen, hij gaat de Marmotte niet fietsen. donders jammer. Het kostte onze oud-commando, 3 kruizen winnaar Elfstedentocht, moeite om dit besluit te nemen. Fysiek perfect in orde, alle inspanningstesten geven dit aan, maar conditioneel net iets te weinig kilometers in het lijf om de sprong te maken. Hij gaat het in mei en juni wat rustiger  doen, minder gericht op verbeteren, meer gericht op plezier en herstel. Dik fietst alle tochten voorafgaand mee, maar zal op zaterdag ons ondersteunen. Henrico, ondergetekende, Jan-Henk en Clemence behoren tot de sub-top, weinig nieuws van te melden. Jan-Henk verbeterd met de week, maar of hij Bartje zal kunnen volgen ? Tenslotte het orakel Ronny. De man met het grote lichaam, goede voornemens, personal coach, druk jonge gezin, wisselende banen, het eigen bedrijf en zijn telkens opspelende longaandoening. Een gouden plak is nagenoeg onbereikbaar, uitrijden zal een prestatie op zich zijn. Rust en kalmte kan hem redden de Alpenreuzen te slechten, de zandloper op het stuur om op tijd bij de voet van de Alp te zijn.

De Holterbergtoer was een fijne thuiswedstrijd, Veenendaal-Veenendaal een mooie dag, met dank aan Clemence, perfect verzorgd, inclusief mobiele douche. Ibbenbuhren, ondanks het mindere weer, een prima tocht met patat en bier na afloop. De zomer komt eraan en wij ook. Vlees en bier is besteld, het meeste is al binnen. Tenslotte, remschijven zijn verboden tijdens de Marmotte.

Virtuele stand op de ALP per 1 mei: BvL – WK – HK – HtH – JHM – GW – FM – CB –  RK

 

1 feb – 15 maart

De maand februari en de 1e helft van maart kan de boeken in als een periode van stabiliseren, km maken, sneeuwpret voor een enkeling en de die-hards die op zondagochtend menen, hoe nat het ook is, kilometers te moeten maken. Hier en en daar een ziekte gevalletje. Het vraagteken Bos begint langzamerhand een uitroepteken te worden, een onwaarschijnlijk herstel heeft zich ingezet. De grand-old man zit inmiddels weer op de fiets en komt in de Holterberg niet als laatste binnen. Een waar medisch mirakel. Een normaal mens was na dit trauma op krukken, ondersteund door de hele boerenfamilie, uitgezwaaid door het verplegend personeel, het hospitaal uitgestrompeld. Het andere ziekenboeg figuur Ronny strooit voortdurend allerlei medische termen over de groep uit, gelardeerd met afbeeldingen van pufjes, inhalers en medicijnen, wellicht hopende hiermee nu al een excuus te hebben om na zonsondergang op de Alp te kunnen arriveren. Jan-Henk heeft (gelukkig) toch minder hard getraind dan sommigen vreesden, hij kan mee in “de berg”, maar meer kunnen we er niet van maken. Zijn van nature aanwezige vasthoudendheid blijft een gevaar. Frank, die beter dan ooit de winter doorkomt, gaat last krijgen van het “Bram & Lotte” effect. Het dilemma om langs de gezellige voetbalvelden te staan op zaterdagochtend, staat haaks op het ronddraaien van zijn lange benen. Hoe dit verder gaat ? Een plek bij de eerste 7 zit er zeker in. Het fenomeen Clemence doet allen de wenkbrouwen fronsen, de krachtpatser verbeterd met de week en combineert dit met sponsoractiviteiten voor het Profok Cyclingteam. Als de Clemence progressie zich doorzet, dan zal Willy nieuwe konijnen uit de hoed moeten toveren. Over Willy gesproken ? Tja, Mr. “Vus te vroge”, lijkt zomaar een achterstand te hebben in kilometers. Klaagt over kramp (net als de afgelopen 30 jaar), rijdt schokschouderend rond en doet denken aan vorig jaar, toen hij na een operatie plotseling in de Dolomieten uit de as bleek te zijn herrezen. Zijn klimgeitbuddy Henk, 1 pot nat, je hoort hem niet, ziet hem niet, maar zo nu en dan komt Henk even langszij om de beentjes te testen, grijnst een ogenblik en laat zich weer terugzakken, iedereen gissend naar zijn conditie. Ja, zijn hartslag is in de ochtenduren 3 slagen hoger dan vorig jaar, nou en ? Henrico laat ons hoopvol weten, dat zijn “lijn-campagne” niet zo succesvol is als vorig jaar. jammer voor hem kan hij op zaterdagochtend geen km maken en moet het dus geheel op eigen houtje doen. Knap, maar helaas pindakaas…. er kan nog geen streepje door, maar een heel dun lijntje misschien ? Achteraf is een koe in de kont kijken, maar met het binnenhalen van Bartje is ook het paard van Troje van stal getrokken Deze jongeling rijdt ongenaakbaar als een testosteronbom rond, voortgestuwd door paringsdriften, lijkt zijn conditie en wil om overal als eerste te zijn, doorslaggevend te worden. Wellicht dat hij zijn energiebalans ontwricht door ontoelaatbaarbaar toe te geven aan zijn drift om de menselijke soort in stand te houden. Wekelijks een doosje eieren naar de Banisweg zou hem van de fiets kunnen houden. Of hij blesseert zich in een houding met zijn lieve dame, waar Joeri van Gelder goud mee kan winnen in Rio. Ondergetekende ? de situatie is stabiel, het gewicht blijft een probleem, gezelligheid kent geen tijd, verjaardagentijd en verkeerde vrienden staan haaks op de verkeerde kant van de 90 kg grens. We doen elke ochtend weer ons best om in de loop van de dag te merken dat de grote witte deur met dat kleine lichtje aan de binnenkant het vaker wint dan een plek bij de eerste 3. De eerste plek afgelopen zondag in “de Berg”, verbloemt nu nog het te hoge BMI, maar in juli zal dit niet te maskeren zijn. Nog 13 weken te gaan !!!

Ten slotte: sponsor De Biester ondersteunt het Profok Cycling Team met een mobiele biertap en 3 vaten van 50 liter….. (moet niet veel gekker worden)

Virtuele stand op de ALP per 1 maart: BvL – HK – WK – HtH – GW – JHM – CB – FM – DB – RK

1 jan – 31 januari

De winter heerst in haar volle nattigheid. De meeste Profokkers laten zich toch niet onder een paraplu duwen en pakken de fiets om het PFT-rondje rond te trappen. Vandaag 31 januari zijn er nog 20 weken voor de Glandon op zal duiken en zijn verwoestende zweep over de 10 Profokkers zal laten striemen. Dat lijkt nog ver weg, let op, het is later dan je denkt…. De zich wat minder inspannende Profokkers proberen zand in de tandwielen te strooien van de “veelfietsers”, door tot diep in april te roepen dat het allemaal te vroeg is. Om zelf vanaf april iedereen het snot van de oogleden te laten schrapen. Het rondje Ziekenboeg leert dat Derk nog op de stoel zit, wel onvoorstelbaar goed aan het herstellen is, en belangrijk, alle vertrouwen heeft om aan de ultieme tocht in juli te beginnen. Frank is ziekjes, wellicht toch te veel geëist van het tengere lichaam ? Henrico is aan het lijnen geslagen en er komt weer wat power uit zijn voor de klinkers geschapen adoniale lichaam. Henrico posseert zich als underdog door voortdurend te roepen dat hij kilometers gaat missen, als het waar is, prima, kan er een streepje door. Henk lijkt iets vroeger dan normaal in vorm te komen, zo nu en dan duikt hij op aan de kop, kijkt schaapachtig om zich heen, zoals Henk dat kan, monterst het geheel en laat de hartslag weer zakken. Het “”Mysterie Elsen” is dit jaar nog niet uit zijn hok gekomen, hoe zal het de winter zijn doorgekomen, moeten de overigen huiveren bij het naderen van Sanatorium of is het allemaal gebakken boerenlucht ? Clemence heeft nog steeds het goede gevoel om nog 10 kg kwijt te raken, maar dan zal hij het toefje slagroom op zondag wel in een andere opening moeten schuiven. Eerlijk gezegd, de hooggespannen verwachting van de overige Wierdenaren over het vermogenswonder Braamhaar, kunnen wel wat bijgesteld worden. Tja, we moeten het benoemen, Jerommeke Klomp: klagend en over te weinig lucht, knobbels in de luchtpijp, kilo’s aangekoekt slijm in de bronchiën en nog wat onsmakelijkheden probeert de immer nog wat aan de zware kant ogende krachtpatser de rest te misleiden. Soms valt een glimp op te vangen van zijn ware conditie als hij zich niet kan beheersen en met een snelheid van tegen de 60 km per uur Rijssen binnendendert, leg dat maar eens uit aan een longarts. Bartje, de bon vivant van het gezelschap heeft een nieuwe vriendin waar hij graag op zit. Genietend van een natuurfilmpje nieuwe stijl, zit hij op haar en maalt de beentjes rond. Over Willy geen nieuws, die rijdt in juli voor de meute uit, doet zijn taktische zetten (vermoedelijk weet hij nu al waar de tijdregistratiematten liggen) en probeert de rest voortdurend te manen rustig aan te doen. PINOKKIO !!!  Oh, ja, over me zelf ? Nog 4.8 kilo en 5000 km en dan hoop ik Willy iets dichter bij te zien als hij triomfantelijk een paar haarspelden hoger naar ons zwaait.

 

22 dec – 11 januari

De feestdagen hebben hun sporen achtergelaten. Een deel van PFT bleef KM maken, een ander deel kwam in (zacht uitgedrukt) vervelende toestanden terecht en moest het fietsen op een laag pitje zetten.

Ria Kienhuis ging op 30 dec naar het ziekenhuis met ernstige longproblemen. Gelukkig kwam ze op 8 januari weer in huis. Het Profokteam heeft op dinsdag 12 januari een fruitmand gebracht, zodat ze aan kan sterken. Voor Willy betekende dit 14 dagen de gedachten niet bij fietsen. Dat hij dit niet heeft verleerd bleek op zondag 10 januari toen hij weer in goede conditie aan kop sleurde over de bedieningsweg van Holten naar Rijssen. Het “oude vlees” is nog lang niet versleten. Clemence is vast besloten om nog meer kilo’s te verbranden en pakt elke gelegenheid om calorietjes in de brand te steken. Henrico heeft na de jaarwisseling ook de knop omgezet en zit nu aan het water en weigert elk ander voedingsmiddel, dan wat het boek van Sonja dicteert. Bart weet te vertellend dat hij ondermeer een paprika meeneemt naar de bouw en is in de eerste week van januari 1,5 kilo kwijt. Gerrit gaat gestaag door met teveel kilometers maken en zal hoe dan ook weer opgebrand zijn als de Marmotte begint. Dan hebben we nog onze ondoorgrondelijke, ons steeds verbazende Jerommeke Klomp. De kilo’s vlogen er begin december af, daarna stabilisatie, een hele goede timetrial tijdens de virtuele tijdrit bij Bloemendal en gelijktijdig een rustperiode van wegfietsen. Op 2 januari voor het eerst weer mee, maar toch moeite met uitgeruste benen om het tempo te volgen, een week later “geen zin” om het zondagrondje te doen, is hier sprake van misleidingstactiek ?

Jan-Henk Morsink zag er tijdens de Bloemendal ATB Tocht knap strak uit, die gaat goed. Frank is de man die heel erg goed bezig is, die begint in de Hberg inmiddels arrogant achterom te kijken, waar de rest blijft.

Tja, dan het ongelukkige gebeuren rond oud-commando Derk Bos. Die flikkert op de terugweg (na de Nieuwjaarsrit) als een een aangeschoten hert van de fiets en beland in het ziekenhuis. Diagnose (hou je even vast): hoofdwond, 5 gebroken ribben, klaplong en het longvlies geperforeerd door botsplinters. Normaal staat hier een ziekenhuisopname voor van 2 a 3 weken. Tot grote verbazing van de longarts (die ook de Marmotte wil gaan fietsen), herstelt Derk zo snel, dat hij na 5 dagen richting huis mag. Annie waakt en zorgt dat Derk voorlopig op de stoel blijft zitten. Het wordt spannend of onze 68 jarige (vandaag jarig) de Marmotte uit kan fietsen. Meegaan doet hij zeker, de vraag is of de conditie voldoende op peil is. (wordt vervolgd)

Tocht nog een positief bericht. Een chocomel, met koek, toefje slagroom en een colaatje toe, kost vanaf 1 januari geen 5 euro, maar 4 euro bij de Biester.

De Profok Racing Team kleding is in bestelling.

De Hberg wordt tegenwoordig “compact” doorkruist, niemand ziet kan om alleen of met een groepje weg te komen.

14 – 21 december

Het begint te kriebelen, het jaar 2015 loopt bijna af en 2016 klopt aan de deur. Klinkt nog ver weg, juli 2016. De weken vliegen voorbij en voor wie nu nog denkt, het zal mijn tijd wel duren, kan zo maar te laat zijn. Alle logo´s voor het tenue, ook die in EPS, zijn digitaal in het postvakje van Ronny gedeponeerd, het wachten is op de facturen om de sponsoren de knip te laten trekken. Fietsend rijden (de meesten) beter als ooit. Het zondagochtendronjde (Profokrondje) begint al meer op een lange sprint te lijken. Denk je in het begin, ¨lekker rustig vandaag¨, iets verder op komt de teller niet meer onder de 33. Ronny is op ruststage in Duitsland en Henrico hangt rond in Biddinghuizen. Dik is ziek en Jan-Henk traint met de vriendengroep op de ATB rond Markelo.

Koers Hberg:

Wessels gaat bij Noetsele rechts de bocht om met 100m voorsprong en probeert verderop een toerfietser te lijmen om vooruit te blijven. Die moet lossen. De groep laat Wessels satanisch bungelen tot aan het 2e klimmetje, daarna in 1 ruk met zń alle naar de Biester, daar is het wederom super-gezellig. Nicodemus is vader geworden, dus een extra rondje Cola voor de boys. T.a.v. het koersgewicht,Iedereen houdt iedereen in de gaten. Niet zozeer de km´s die weggetrapt gaan worden, dat komt wel goed, maar het gewicht houdt de meesten bezig. Een visueel ingeschat overzicht van de kiloknallers:

Kiloknallers:

• Willy: nu al bijna op het ideale stijggewicht
• Henrico: zet in januari de knop om
• Dik: te eigenwijs om te dik te zijn
• Gerrit: manikaal bezig om BMI onder de 25 te krijgen
• Jan-Henk: de grote verschuiler, niemand kan het inschatten
• Ronny: maakt gebruik van PC ,veel eieren en uitgekiend dieet,
• Frank: op gewicht, eerder tekort aan kmś
• Clemence: inmiddels zoveel kwijt, de rest gaat er het voorjaar af
• Henk: altijd hetzelfde liedje, komt na juni afgetreend uit de Ardeche
• Bart: keurig op gewicht, houden zo…..

Strava: totale km standen en hoogtemeters vanaf 1 januari 2016

---

Week: 7 – 14 december

Rustig weekje.

De meesten rijden hun kilometertjes, waarbij iedereen elkaar voortdurend waarschuwd, dat het “henig an” moet, je zou zo maar overtraind kunnen raken. Zou het zo zijn, dat een ieder voor zich graag ziet dat de ander niet al te veel kilometers maakt ?

Terugkerend onderwerp: “het gewicht”, beter nog, het onverhoopt teveel aan gewicht. Willy en Dik hebben het aardig op orde, zo te zien. Henk worstelt met het wintervachtje. Henrico heeft er wat kilootjes bij, maar gaat er vanuit dat vanaf januari de knop omgaat. Jan-Henk zien we niet zoveel, maar echt zorgen maken doen we ons niet.

Ronny loopt bij een PC (personal coach) en met een wonderbaarlijke manier van maaltijdvariatie, met de nadruk op eieren, gaan er elke dag 300 calorien minder in dan eruit. Een kwestie van de lange adem, de overigen zijn benieuwd.

Gerrit trapt afgelopen dinsdag de BMC op en neer naar de Posbank, wat sommigen naar het voorhoofd doet wijzen. Henk houdt zijn mond, die trapt in dezelfde week, net zoveel kilometertjes. Frank rijdt op zondag verdacht sterk en wint de sprint naar Rijssen.

Veel “geapp” om het nieuwe tenue, er schijnt nu zelfs een helm bij te komen !!