[one_whole boxed=”true”] 

Auteur: Robert Baan
Toerleider(s): Bernd
Groep:
Strava link:
Aantal KM: 130
Aantal leden: 14

Verslag: T1 uelsen

Vanmorgen is het gelukkig nog droog als ik wegfiets. Bij de sporthal staan alweer veel leden te popelen om op pad te gaan. Er worden zelfs al foto,s gemaakt van de heer Dannenberg senior, dit waarschijnlijk om de verschillen te zien als hij vanmiddag terug komt.

Onze toerleider Bernd is klokslag 8 uur nog niet in beeld, we besluiten hem op te halen. Maar even later komen we hem al tegen, met zijn welbekende lach op zijn gezicht. Het ontbijt had na alle waarschijnlijkheid wat langer geduurd deze morgen.
In een gemoedelijk tempo fietsen we met een stevige wind richting wierden. 14 rijders tellen we deze morgen,  niet slecht voor deze winderige dag. De toerleider maant ons om ondanks de “wind mee” om rustig aan te doen om onze krachten goed te verdelen voor deze zware tocht. En dit blijft natuurlijk moeilijk voor sommigen. Nog even en we verlaten ons vaderland om de grens over te steken. De douane is nog in diepe rust, zodat we de grens moeiteloos kunnen passeren. Na wat duitse klinkers (heel groot formaat) en wat zwart vlak asfalt komt ons eerste klimmetje in zicht. Het tempo gaat omhoog, net zoals de weg, vreemd eigenlijk waarom we berg opwaarts altijd harder gaan rijden.
We draaien en keren om Ittersum heen om maar geen enkel klimmetje hier te missen. Bernd heeft ze allemaal voor ons getekend! Even later krijgen we de vraag “of we iets gelijkmatiger kunnen gaan fietsen” zo gezegd zo gedaan. Dus je raad het al, we moeten nog harder naar boven. Even later zien we het bordje Uelsen, maar nee nog geen koffie eerst weer alle klimmetjes uitproberen. En dan krijgen we alsnog koffie in deze plaats, vriendelijke mensen voorzien ons van heerlijke duitse zwarte koffie. Gerwin trakteert ons op appeltaart, omdat hij afgelopen donderdag weer een levensjaar gepasseerd is. Sommigen raden wat naar zijn leeftijd, maar echt duidelijkheid krijgen ze hier niet over!
Na de koffie heeft Bernd nog meer klimmetjes gevonden, “links rechts naar boven beneden en dan weer naar rechts en weer naar boven” pff om moe van te worden. Eindelijk verlaten we dan Duitsland weer, om vervolgens te landen op de welbekende Hooidijk. Hier worden alweer de krachten vergeleken, en ja de verschillen zijn nu duidelijk te zien. Langzaam zetten we koers richting huis, maar niet nadat we het bekende nk rondje ook weer naar boven zijn gefietst. Het lijkt wel of de wind steeds sterker wordt, op kop wordt het zwaar maar gelukkig wordt het tempo ietsjes verlaagd op sommige momenten. Onze toerleider is streng en onvermoeibaar, hierdoor lukt het om zelfs sommige ongeleide projectielen precies te sturen zodat hij dat wil, klasse werk.
We naderen Zenderen Bornebroek, Enter en dan het mooiste bordje uit de omgeving namelijk “Rijssen” sinds ik fiets heeft dit bordje voor mij een zeer waardevolle betekenis gekregen!
En met ruim 130 kilometer weer om 12,30 uur thuis.

Bernd bedankt voor de prachtige rit!!!

[/one_whole]