Auteur: Sc. Ibent
Toerleider(s): Bertus Dekkers
Aantal KM: 113
Aantal leden: 17
Verslag:
Om 6.30 uur kijkend op Buienradar zie ik dat Rijssen verschoont blijft van regen vandaag. Dat is goed nieuws. Wel, opnieuw, een stijve bries uit het Noordwesten. Wind zijn we de laatste weken gewend dus dat moet geen probleem zijn. Dus geen belemmering om de IJsseltocht onder de bezielende leiding van Bertus Dekkers te gaan rijden. Opnieuw een voor T4 respectabel aantal deelnemers, Zeventien (17) welgeteld. Zestien van het mannelijke en één van het vrouwelijke geslacht. Dus splitsen is geen optie. Via een stukje Rijssen in de ochtend gezien te hebben fietsen we langs de N350 naar Holten en vervolgens via Nieuw en gewoon Heeten naar Wijhe. Daar nemen we de pont over de IJssel. Er kwam even een kleine discussie over de betaling tot Bertus aankondigde de overtocht collectief zelf te voldoen. Nou ja zelf?? Het ontlokte enkele medestrijders kreten als: as ’t nig van TCR krig dan zal ’ut wa kunn declareern bie de gemeente. Zou het in Rijssen volgens Buienradar droog blijven, wij fietsen de donkere lucht tegemoet met als uiteindelijk resultaat een fikse regenbui. En daar wordt je dan niet vrolijk(er) van. Behoorlijk wat wind schuin van voren en dan ook nog regen. Ook deze combinatie ontlokte iemand aan te geven waarom hij toch fietsen als hobby had gekozen in plaats van tafeltennissen. Warme hal en lekker droog. Ja, en toen kwamen we op de dijk. Daar bleek dat onze toerleider zich prima had voorbereid. Door de route tegengesteld te fietsen kregen we op de IJsseldijk de toenemende wind van achteren. Vooruitziende blik van de toerleider. Klasse. Achter Deventer was er koffie. Daar werd naar uitgekeken. Na een half uur verder richting Zutphen met zo af en toe 40 km/h dus nog altijd de wind in de rug. Daar werd ook het gemiddelde wat bijgetrokken. Na Zutphen ging het via Laren op’t hoes an. Met een paar sterke mannen op kop waaronder ene N. S. te E bleef de snelheid voor een T4 groep behoorlijk hoog. Zie ook het gemiddelde van bijna 30 km/h. Niet niks met deze wind. En dat de laatste loodjes, zoals het spreekwoord aangeeft, weer zwaar waren, werd door een paar groepsleden nog eens bevestigd. Daar ging spreekwoordelijk het lampje bijna van uit. Maar met een beetje hulp van deze en gene en het achter de toerleider plaatsnemen bleef het lampje op een pitje branden zodat we moe maar voldaan in Rijssen arriveerden. Bertus zeer bedankt voor je inspanningen. Kom je thuis vraag je aan je vrouw of het hard geregend heeft. “Hoezo regen, er is geen druppel gevallen”. Buienradar toch gelijk gehad.
P.S. Ik moet nog even terugkomen op het verslag van vorige week naar het Peuleke. Berend heeft zijn band alleen geplakt zonder hulp van Gerrit.
Sc. Ibent
Geef een reactie