Auteur: Peter Waenink
Toerleider(s): Wim Nooteboom
Groep:T1
Strava link: https://www.strava.com/activities/1811909208
Aantal KM: 138
Aantal leden: 10

Verslag: T1 met 10 man Amstel Gold Wim’s style!!

Tja, we kunnen er niet meer omheen, de T1 klassieker met Wim Nooteboom naar Limburg. Goed georganiseerd door Wim die ook nog eens de omgeving goed kent.
Omdat ik rij pak ik vrijdag alles al in, voeding, drinken, vloerpomp, gereedschap, fietsdrager etc. zodat ik zaterdag lekker snel weg kan. Want ja, een goede voorbereiding is het halve werk. Als allerlaatste stel ik op mijn mobiel de wekker voor het slapen in en aangezien het inmiddels al laat is doe ik dat lekker snel want dan kan ik gaan slapen. Blijkbaar niet zo goed want ik wordt op het verkeerde tijdstip wakker! Gelukkig helpt mijn vrouw me even zodat ik snel naar de sporthal kan en laden we de fietsen op zodat we richting Limburg kunnen vertrekken. Vandaag gaan de gebroeders Dannenberg, Roelof, Bernd, Wim, Jan vd Noord, kilometervreter Wout, Bart en new kid Tobias mee. Op vrijdag jarig geweest staat Wim goed gemutst bij de sporthal.
Het is vandaag prachtig fietsweer, graadje of 20, weinig wind, alleen in de ochtend nog een beetje fris. Uitgepakt op de camping in Sibbe vertrekken we naar de voet van de Cauberg, traditioneel de eerste beklimming. Roelof heeft zijn gele sokken weer aan dus dat belooft wat en aangezien hij vorige week zich knap bij de eerste 20 wist te rijden tijdens de marathon in Duitsland heb ik vandaag niet de illusie om in zijn wiel te blijven. Omdat we amper een paar km gereden hebben doen we het nog rustig aan op de Cauberg. Bovenop de Cauberg is ook de start van Boogerd extreme. Een toertocht die vandaag ook wordt gehouden. Maar aangezien er gelukkig niet zo veel zijn als met de Amstel Gold Race hebben we er eigenlijk maar weinig last van vandaag.
Na de Cauberg, 6,5% en 800 meter,  volgt de Bemmelerberg, 5% en 900 meter lang. Langzaam wordt het tempo opgevoerd en vallen de gaten tussen de klimgeiten en de volgers. Omdat de verschillen vandaag klein zijn kunnen we bovenop snel weer door. Op naar de Mescherberg of heiweg, de klim is al iets langer maar stijgingspercentage is wat lager zodat deze lekker klimt. Bovenop heb je prachtig uitzicht over de groeve met een uitkijktoren. Wow, je waant je even in het buitenland!
Met wat kleine klimmetjes op en af komen we bij de Loorberg en alsof er hier punten te zijn te verdienen voor het bergklassement gaat iedereen los. Ik kan nog net aanhaken bij Bernd en Bart, waarbij Bart vandaag in bloedvorm in zijn eentje ons naar boven brengt, het piept en het kraakt maar we kunnen zijn wiel houden. Voor mijn gevoel ging het niet echt lekker maar ach wat maakt het uit op zo’n prachtige dag in Limburg.
Na de Loorberg fietsen we naar de Gulpenerberg toe, ofwel de muur die meteen begint bij 11% en direct daarna naar 13%. Een echte kuitenkiller, met een prachtig uitzicht bovenop.  Iets te snel gestart begint het zwoegen halverwege om naar de top te komen.
In de afdalingen neemt superdaler en toerleider Wim het voortouw en haken wij aan als groep. Schweiberg staat op het programma, een mooie lopende klim die niet echt stijl is maar met 3 km relatief lang is. Zoals vaak vandaag rijden Roelof, Geert en Jan-Harm als eerste naar boven, waarbij ieder in zijn eigen tempo naar boven rijdt. Wij rijden naar het vaste koffieadres vlak bij de Belgische grens.
Na de koffie rijden we België in waar we wat minder bekende klimmetjes aandoen maar zeker niet minder leuk. We pakken nog even de Bovenste Bos (kasteel Beusdael) en steken de grens weer over. Camerig staat op het menu en dat is volgens mij vandaag de langste klim van vandaag, 4,1 km deze begint stijl en neemt daarna in percentage af. Ik moet inmiddels Bart en Wout laten lopen en Bernd sluit aan en samen rijden we naar de top. Tja voor de koffie ging het lekker maar na de koffie wil het niet meer zo en Bernd heeft het nog een slagje erger. Kramp.
Na de Camerig rijden we richting het drielandenpunt, eerst nog een klein klimmetje waar we België weer aandoen. Over het bekende spoor klimmen we naar het drielandenpunt. Ik weet niet wat ze in de koffie doen in Limburg maar inmiddels, na zo’n 90 km, moet ik lossen. Ik sta zowat geparkeerd en vraag me af wat er aan de hand is. Bovenop besluit ik maar een gelletje te nemen. Bij Bernd is de koek op, kramp, misschien een virusje onder de leden besluit hij voor het laatste deel het terras te kiezen. Alsof de brandstof bij mij op was kom ik er langzaam weer in.
De klim naar het hijgende hert doen we inmiddels aan en door het bos klimmen we omhoog waar we eindigen bij cafe het hijgende hert. Hierna rijden we naar het terras waar Bernd ons opwacht. Na de pauze pakken we de kruisberg, niet zo lang maar wel met een steil stukje tussendoor. Dan rijden we richting die vervelende Eyserbosweg. Denk je in het begin lekker omhoog te rijden wordt de beklimming steiler en steiler tot zelfs 17%. De km gaan tellen en de beentjes willen steeds minder.  Wout is net een diesel, hoe meer km op de teller staan hoe beter hij tot zijn recht komt. In deze klim rijdt hij zelfs nog even naast Jan-Harm om aan te geven dat hij nog prima meekomt.
Nog een paar kleine bultjes op en af komen we bij de Frommberg, misschien wel mijn favoriete klim vandaag, omdat deze niet al te steil is en lekker doorloopt. Als laatste vandaag komt het toetje, de Keutenberg. Ik kies positie achter Roelof, pak dezelfde versnelling en na het eerste stukje komen we op de muur van 22%, je denkt dat je er bent, maar dan slaat de verzuring toe, Roelof rijd weg en harkend rijd ik het laatste stukje naar boven waarbij Wout aangehaakt en halverwege overneemt.
Vanaf de Keutenberg vertrekken we naar onze eindbestemming Sibbe. Waar Jan ‘s morgens nog dacht waar ben ik aan begonnen is hij aan het eind van de dag een blij man. Kwam prima mee en volgend jaar weer. New kid Tobias vond het ook fantastisch. Op de camping drinken we nog wat en we keren rond 17.00 uur richting huis. Onderweg even een snelle hap en evalueren we de dag. Allemaal blije gezichten, wat was het weer mooi.

Rest mij niets anders dan Wim te bedanken voor deze mooi georganiseerde dag. Volgend jaar staat deze weer in mijn agenda gereserveerd!