<div></div>
<blockquote>
Datum: 10-02-2024
Auteur: Robert Baan
Toerleider(s): Jan van de Maat
Groep: Gravel
Strava link:
Aantal KM: 67
Aantal leden: 10
Geen race fietser, geen mtb er maar een gravelaar.
Vanmorgen word ik wakker door vrolijk gebrabbel van onze oppasbaby. Ik besluit om deze morgen maar eens mee te gaan met de tourclub. Bij de manege is het nog rustig, ik sluit mij aan bij een groepje gezellige mensen. (Echte mtb ers) Als ik vertel dat ik van plan ben om mee te gaan met de gravelrijders, krijg ik het volgende te horen. Er zijn twee soorten fietsen (sporten) mtb en de racefiets, dit net als mensen. Het laatste is natuurlijk al een poosje in opspraak. Maar ja als je je geen mtb er of racefietser voelt op dit moment, ga je gewoon gezellig gravelen het nieuwe smaakje van tegenwoordig. Bij de gravelaars word ik vriendelijk ontvangen. Uiteindelijk vertrekken wij met 10 mannen (geen vrouwen) richting ons koffieadres de Nieuwe brug in Ommen. Via het hertenkamp zitten we al snel op de mtb route, ik moet nog even glimlachen als ik aan het gesprek van vanmorgen denk! De ene gravelbike is nog nieuwer en mooier als de andere, Jan en ik zijn als enige twee nog met onze mtb fiets. Via mooie gravelwegen en zuigende zandpaden komen we na verloop van tijd al in de buurt van Ommen. Via vele voor mij onbekende wegen stoppen wij bij het kasteel voor een fotosessie. De fotograaf geregeld door Jan Peter staat al klaar om 10 knappe gravelbikers op de foto te zetten. Onze mtb fietsen zijn tijdens de fotoshoot natuurlijk even onzichtbaar. Nadat andere Jan zijn pillen heeft opgeraapt gaan we naar de koffie. Deze gravelrijders voeren gezellige gesprekken, en tja wat kun je veel vertellen over zo’n gravelbike. Na de koffie en appeltaart gaan we weer op weg richting onze geliefden. Een enkeling onder ons zoekt al vroegtijdig contact met zijn geliefde door de noodoproep van zijn Garmin te laten activeren. Dit bleek zo later te komen door acrobatische oefeningen op de gravelbike. Na een kort gesprek en waarschijnlijk een telefonische kus konden we weer verder. Het water van de vecht en de Regge staan redelijk hoog, tot net onder de trapas bleef het water op sommige plekken. Gelukkig konden we af en toe een bruggetje nemen om geheel natte voeten te ontlopen. Aan de Regge bij Nijverdal stond een grote groep echte mtb ers langs de kant van de weg. 3 bekende en zeer ervaren mecaniciens stonden samen aan 1 wiel te trekken, althans zo leek het. Terwijl de rest het stijgende waterpeil van de Regge goed in de gaten hield. Met sappige en drassige fietspaden langs de Regge komen we uiteindelijk in Rijssen aan. (gelukkig) Een mooie ervaring met deze heren, om je even geen mtb er of racfietser te voelen maar een gravellaar.
Heren bedankt!!
</blockquote>
Geef een reactie