Auteur: Gardus
Toerleider(s): Wim Jansen
Groep: T3
Strava link:
Aantal KM: 135
Aantal leden: 15

Zaterdagmorgen 8.00u.
We vertrekken zonder Engelandvaarders.
Wim is de toerleider vandaag en de bestemming is Wilma, familie van Wim.
Persoonlijk viel dat tegen, ik had gehoopt op de Engelandvaarders. Maar goed, dingen lopen soms anders.
2 jaar geleden gingen we ook, en de heenweg liep toen grotendeels parallel aan de provinciale wegen. Wilma is een hartelijk mens, maar vorig jaar ben ik niet meegegaan.
Eerlijk waar, de toenmalige route ging op de schop en is nu helemaal mijn ding!
Er zit van alles in, zelfs smalle gravel fietspaden met mul zand, heerlijk!
Wim`s “draaien” klinkt lekker duidelijk, maar ook “graag traag” want anders zijn we veel te vroeg bij het appelgebak. Dus onder de 30 trappen.
Hoow roepen ze van achteren, een spaakbreuk in het achterwiel van André.
Altijd interessant als er malheur is , verschillende renners met nog meer verschillende vingers friemelen in André’s achterwiel. En nog meer meningen gaan over en weer.
Omdat ik me er natuurlijk ook mee bemoeid had, en mijn fiets ergens in een droge sloot had geknikkerd was mijn Garmin uit de houder geraakt.
100 meter verderop rijden we alweer onder de “30”,en valt mijn oog op een lege Garmin houder.
Paniek overvalt me, dit wordt een lastig verhaal thuis.
LEK!!
Maar dan zie ik het machien aan het touwtje bungelen. Niets aan de hand toch?
Toch blijkt het kapotte spaakje iets waar je niet nog eens 100 kilometer mee verder wil.
Bij Lichtenvoorde zoek ik samen met André een werkplaats op. We worden snel en goed geholpen. De anderen zijn direct doorgegaan naar Wilma.
Onder het repareren krijg ik telefoon van Matthijs; waar zijn jullie?
We hebben supersnel een reparateur gevonden, en dan ook nog vragen….
Hoezo?
Ja ik ben jullie kwijt geraakt in Lievelde, daarom!
Hè, oow zo. Hahaha.
De koffie, het gebak en de gastvrijheid waren weer super!!De terugweg gaat in een beter tempo, boown de dartig loow maar zegn.
Wim “draaid” verdraaid snel, het linkse treintje trapt wel 3km/h rapper dan het rechtse!
Praten is er niet meer bij, we zijn aan het inhalen.
Bij de Diekerhookse Mölle doen we een stopje,
De meeste van ons besluiten onder het genot van een Colaatje; we gaan de kortste weg naar huis. Nooit meer zo’n kort stopje dus.
Jammer echt waar!
Met 5 man trappen we verder. Nu zijn we op elkaar aangewezen. Het bravour wat ik zonet nog had is er niet meer.
Wim heeft er nog zat van en rijdt hele stukken alleen vooraan.
Samen door de Holterberg, er word afgelost en gewisseld. Schitterend!
Bij de dubbele klim doet Frank altijd zijn dingetje, ook nu weer. We kunnen er niet meer bij.
Ik heb nog niet wat gedaan en probeer het gat dichter te rijden. Na de klinkerstrook komt André  eroverheen. Direct moet Wim komen, hem kennende.
Er komt geen Wim,
jawel maar iets later, en ook niet knetterhard.
Bij de bistro stapt hij behoedzaam af en masseert wat aan zijn kuiten. Kramp!
We willen de krampenman wel uit de wind houden, maar daar is hij niet van gediend.
En weer gaat hij op kop 2km, en weer komt de kramp. Gek hè?

Allemaal dankjewel, laterr!