16/7 – T3 – rondje Dalfsen (Wim van de bergen)

Auteur: Erik ten Hove
Toerleider(s): Wim Jansen
Groep: T3
Strava link:
Aantal KM: 103
Aantal leden: 11

Eigenlijk hadden we vanmorgen op het terras in ‘s-Heerenberg gezeten met koffie en appeltaart, en daarbij ook nog de meeting met Wilma. Om nog maar te zwijgen over het Peeske, een echte kuitenbijter in het mooie Montferland. Degene die de rit van Wim wel eens hebben meegemaakt weten wat ik bedoel. Nee vandaag hebben we iets anders op de menukaart staan. En dit alles te danken aan het bezoek van de gehele TCR om 8.00 uur aan de Pelmolen voor het maken van een fotoreportage. Dat zou later vetrekken worden en dus is een iets kortere rit in dit geval best handig. (hebben we nog wat aan de middag)
Wim (van de Bergen), zo noemen we hem maar voortaan, had het idee om route Dalfsen te fietsen. Die route kun je best wel zonder enige hoogtemeters afleggen, echter dan heb je aan Wim (van de Bergen) een verkeerde man. We starten met 1 vrouw en 10 mannen om ongeveer half negen en rijden richting Hellendoorn, om vanaf die kant de eerste Berg te beklimmen. De Lemelerberg. We blijven als groep goed bij elkaar en komen toch wel met een zucht boven op de top aan. Dan denk je, die hebben we weer gehad. Maar aan de voet van deze Berg gaan we zo weer dezelfde Berg op via een smal fietspad richting Nieuwe Brug. Om daarna te koersen richting Ommen. Daarbij hebben we best veel tegenwind. Dat zie je ook op de teller. Via Vilsteren rijden we naar het altijd mooie Dalfsen. Dit keer gelukkig geen station om koffie te drinken (krijg je maar 1 keer wat). We gaan naar en veel mooier restaurant. De Fabriek. Zowel op het terras (aan het water) als binnen kun je daar goed vertoeven. Als we weer vertrekken kijk ik nog even op de teller. 28,5 gemiddeld. Daar moet nog wel iets bij. We zijn bij de T3 gewend om op zaterdag met een gemiddelde van 30/30,5 te arriveren. Werk aan de winkel dus. Het voordeel daarbij is dat we na de vele tegenwind nu de wind mee hebben. En dan heb je soms al gauw een kruissnelheid van 38. We gaan richting Dalmschotte om uiteindelijk weer zicht te krijgen op de Lemelerberg. Het zal toch niet waar zijn?. Nee die laten we gelukkig liggen. We koersen richting Lemelerveld en daarna Luttenberg. En natuurlijk gaan we bij Luttenberg niet onderlangs, maar boven over de Berg. Hierna richting Hellendoorn om over de Hellendoornse Berg te gaan. En als ja denkt alles te hebben gehad, als toetje de befaamde Holterberg. Aan het begin gaat de kreet “wachten bij Aveco de Bondt” al in het rond, en dan weet je wel wat er gaat gebeuren. Ik zelf sta nooit zo heel hard te juichen op dat moment, maar goed, met al je krachten die je nog hebt in je lichaam, gaan met die banaan.
En zo begrijpt natuurlijk iedereen dat we Wim Jansen af en toe een andere naam moeten geven. Je weet als je met hem op pad gaat, wort het nooit een vlakke koers. ook niet op de woensdagavonden.
Uiteindelijk gaan we richting de meet in Rijssen. Dan denk je, okay er gaat weer keihard gesprint worden. En op een gegeven moment zie ik Gerrit al aanzetten om te beginnen. Maar de topsprinters daarachter blijven bedeesd of beduusd achter. Dus houdt Gerrit zich ook in. En die kans laat ik niet liggen. Voor de eerste keer een sprint gewonnen bij de T3. (goed verhaal toch :))
Met een gemiddelde van 30,3 komen we weer thuis. Weer keurig gereden met elkaar. Het is elke keer weer een genot om met de T3 te koersen.
Fietsvrienden, hartelijk dank voor deze morgen, en Wim bedankt voor deze enerverende tocht.
Voor degene die ik niet weer spreek, alvast een mooie welverdiende vakantie toegewenst. Geniet ervan en tot gauw

Gelezen: 234