- Van: Jan Harm Dannenberg
- Toerleiders: Anton Janssen & Jan Beldman
- Aantal leden: 12
- Aantal KM: 60
Vandaag bevond de P1 zich op vreemde bodem. Tijdens een vorige ATB tocht werd het idee geopperd om een keer ergens anders te gaan rijden dan in Rijssen en omgeving. Nu we lang niet overal meer kunnen komen in de Holterberg, is het soms lastig variëren.
Geert Averink stelt voor om gewoon te gaan fietsen naar Haaksbergen, het is immers maar 29 kilometer enkeltje! Aangekomen bij de sporthal, zie ik hem toch in een auto stappen. De thermometer wijst 0 graden, prima idee dus lijkt mij! In Haaksbergen laten we onze auto’s achter bij zwembad de Wilder. Hier treffen we Roelof, Maarten en, hoe kan het ook anders, Wout Klink. Op de fiets vanaf huis. Hoe zo lekker warm in de auto..?
In mijn gisteravond klaargezette tas zitten korte en lange handschoenen. In de haast om weg te komen, trek ik snel de korte handschoenen aan… Dit heb ik geweten de eerste 15 minuten! Hans Poortman komt naast me fietsen en vraagt belangstellend of ik misschien handschoenen met korting heb gekocht… de vingers missen? Kijk, met zulke opmerkingen kun je wat!
Maarten Janssen neemt het voortouw en wijst ons de weg. De route gaat over asfalt, singeltracks en hier en daar stukken bos. Op sommige gedeeltes zijn hindernisjes aangebracht. Bijvoorbeeld stammetjes in de paden, bruggetjes met gaas er op voor de grip, bochtverkantingen enzovoort. De organisatie onderhoud de route goed, dat is te zien. Voor sommigen wordt het draaien en keren iets te veel van het goede en nemen de naastliggende weg. Op een gegeven moment roept Anton “Koffie!”. Ik denk dat we dan wel snel bij het koffieadres zullen zijn. Dus op het stuk asfalt wat volgt, voeren Geert A en ik het tempo flink op. Valt het dan tegen als het nog best even duurt voordat dit adres zich aandient! Na 36 kilometer komen we in het Duitse Haarmühle en zoeken hier de Gasthof op. Binnen brand de haard er flink op los! De Apfelkuch en tasse Kaffe vinden gretig aftrek. Hans wil eigenlijk blijven zitten totdat z’n vrouw hem komt halen, maar met enige overtuiging weten we hem toch weer de kou in de krijgen.
Na de pauze fietsen we verder door een soortgelijke omgeving als voor de pauze. Op een gegeven moment komt Nico Beltman naast me fietsen. Straks rechtsaf, en dan een mooi stukje sturen hoor ik van hem. Routekennis heeft zo zijn voordelen blijkt even later. Het gas gaat er goed op, een slingerend pad met bochten als een kombaan, hindernissen en bomen, veel bomen langs het smalle pad. Ik probeer met alles wat ik heb Nico bij te houden wat al lastig genoeg is, als achter mij Roelof begint te schreeuwen of ik het soms koud heb en het niet wat harder kan.. Ik doe wat ik kan, maar Nico haal ik niet meer bij. Uit dit stukje bos gekomen, zit Roelof niet meer achter mij. Een stuurfout bracht hem naast de brug… haha :-)!
Bijna terug in Haaksbergen wordt het tempo flink opgevoerd. Eén voor één komt iedereen mij voorbij. Het mooiste is er bij mij wel af, en ik vindt het prima. Wij stappen in de auto, Wout (125 kilometer), Roelof (105 kilometer) en Maarten (93 kilometer) trappen het laatste stukje naar huis.
Een gezellige, 62 kilometer lange tocht met een mooi clubje. Een keer ergens anders fietsen is leuk voor de afwisseling. Je gaat er je eigen Rijssen en Holten weer meer van waarderen!
Anton en Jan bedank
[/one_whole]
Geef een reactie