Grensstreek

Auteur: JN
Toerleider(s): Henk Dekkers
Groep: [groep] Strava link: https://www.strava.com/activities/5902990486
Aantal KM: 120
Aantal leden: 12

Na de gebruikelijke rituelen thuis, iedereen kent ze wel, naar de manege gefietst.
Daar aangekomen was het even zoeken naar mijn vrienden van T1 en T2, maar ze waren er echt niet…
Dat er tien man naar Limburg ging, deed de rest blijkbaar denken dat ze het recht hadden op een uitslaapochtend, zonde dacht ik (naar later bleek geheel onterecht!).
T3 ging naar de VAM belt, maar daar was ik in de openingsrit van dit seizoen al eens geweest met T1 en daar ging ik niet weer vrijwillig naar toe had ik toen besloten!
Nog even met Rudy overlegd of we samen gingen, maar de tijd drong. Het was 08.00 en de treinen vertrokken! De tour(club) wacht op niemand! Gelukkig was de voorzitter nog present en in zijn zog kon ik aanhaken bij T4 zodat ook daar met een even aantal gefietst kon worden, namelijk elf heren en een dame.
Via de Rijsserberg, Enter, Enterbroek, om Bornerbroek en Almelo ging het henig richting het oosten. Tot we ver genoeg waren om naar het noorden te koersen langs de grensstreek. Na met mijn achterwiel door een kuiltje te zijn gereden dacht ik, shit dat klonk niet best! Maar niets aan het handje, wind in de banden en blijven fietsen. Na wat gepraat over mijn wielen met Wout, bleek toch dat het kuiltje niet helemaal vrijblijvend was geweest… De lucht was op helaas, lek!
Over service niet te klagen, de toerleider himself ging dit klusje klaren! Of ik even de hoer (sorry voor het woord, maar een citaat moet letterlijk) van de club van zijn fiets wou halen. Pardon Henk? De fietspomp! Oh… Het bleek een topwijf deze pomp. Hard zat zo die band vond ik (achteraf bleek het 4 bar) en we hervatten de rit.
Via schitterende, veelal autoluwe wegen, ging het via Langeveen richting het noorden de grens over. Vlak na Wielen verlieten we Duitsland weer en ging het op naar de Mommeriete in Gramsbergen. Mooie locatie, een bierbrouwerij! Gelukkig bleef het bij koffie en gebak zodat we ook nog weer recht naar Rijssen konden koersen.
Windje in de rug nu, lekker tempootje draaien met zijn allen. Bruchterveld, Bergentheim, Den Ham, we vlogen er door. Nog een klein oponthoud door een lekke band, maar dat mocht de sfeer niet drukken! Wat een geoliede machine is dat T4 zeg! Geen geklaag, geen gezeur. Goede sfeer, fietsen in harmonie, schitterend!
Eenmaal op de Piksenweg wist ook ik weer waar we waren, zoals aan alle goeds, kwam ook aan deze rit toch een eind, bijna in Rijssen. Sprinten doen we niet, ook helemaal niet nodig natuurlijk!
Achteraf blij dat de rest een uitslaapochtend had ingelast, want anders had ik deze mooie rit moeten missen!
T4 bedankt en wie weet, tot ziens.