Auteur: Omar Oumnad
Toerleider(s): Gerwin Voortman
Aantal KM: 120
Aantal leden: 13

Verslag: Morgen is het weer zover… De Ronde, Vlaanderens Mooiste, de Hoogmis! In Vlaanderen staat wielrennen gelijk aan religie en romantiek. De renners krijgen morgen 270,1km voor de kiezen (die ,1 doet het hem) zeventien hellingen en vijf kasseistroken. Hellingen met namen als ‘De Oude Kwaremont’, ‘De Paterberg’ en de ‘Muur van Geraardsbergen’. Heerlijk toch, nu al zin in!

Over romantiek gesproken, een kort uitstapje… voordat ik in 2011 begon met wielrennen was mijn voornaamste hobby karpervissen. Ik hoor het jullie denken, wat is daar nou romantisch aan? Dat leg ik nog wel eens uit onder het genot van een biertje in ons nieuwe clubhuis. De link met het wielrennen is toch wel Vlaanderen. Het Kempisch Kanaal bracht recordkarpers voort die namen kregen als ‘De Grooten’, ‘De Langen’, en de ‘Hanekam’. En misschien wel de beroemdste vis uit de Vlaamse karperhistorie heette ‘Skup’ en zwom zijn rondjes in de Gavers van (jawel) Geraardsbergen.

Nog een link tussen de hobby’s is wijlen Frank Vandenbroucke, kortweg VDB. Een citaat uit het boek ‘Tegen de Stroom in’ van de Vlaamse karpervisser Alijn Danau:

“De avond ervoor had ik bezoek gehad van VDB, de veelbesproken wielrenner met aan z’n zijde de ravissante Sarah. Italiaans, elegant en feeëriek. Ze lieflachte naar ons vissers. VDB beviel me (zijn Sarah trouwens ook). Ook hij had een karpergen in hem, zijn wielrennersgenen echter waren voluit in de meerderheid en kregen voor het grootste deel van z’n tijd alle aandacht. In zijn schaarse vrije tijd echter kon VDB zich nog wel eens overgeven aan de geneugten van het karperen.”

Enfin… het Tourverslag.

Vandaag, zaterdag 6 april verzamelden wij ons voor één van de laatste keren bij de Reggehal. De T1 groep bestond uit 13 man en we zetten koers richting een andere romantische streek… de Achterhoek! Geen Oude Kwaremont maar de Needse berg en geen kasseien maar betonklinkers. Het was nog frisjes zo op de vroege morgen en vooral heel grijs. Niet echt fotogeniek weer zij TL Gerwin nog. Even later begreep ik waarom hij dat zij want bovenop de Needse berg staat een uitkijktoren waar we een leuk kiekje hebben geschoten voor de TCR fotowedstrijd 2019 (u kunt nog stemmen). Niet veel later schoten de telefoonpalen uit de grond wat mij vertelde dat we in de Heimat waren beland. Even later was er weer 4G en waren we weer in Nederland. Maar toen…

Vlak na een rechtse bocht in het buurtschap Huppel leefde een suïcidale Jack Russel. Eindelijk kwam daar dan zo’n geel/blauw gevaarte aan denderen waar hij jaren op gewacht had. Het beestje aarzelde geen moment, nam een flinke aanloop en gooide zijn hondekop, precies tussen de koploper en de sprinter van ons treintje, onder de wielen. Roelof kon het beest nog net ontwijken maar Bert kwam helaas ten val. Gelukkig bleef het bij kleerscheuren en wat materiaalschade. Roelof heeft de rest van de dag vanuit het zadel moeten optrekken want zijn achterderailleur hing er niet heel fijn meer bij. ‘Rustig optrekken’ was dan ook dé uitspraak voor de rest van de rit.

Voor meer informatie over Jack Russels verwijs ik jullie graag naar het volgende filmpje:

Bijgekomen van het incident zitten we al snel aan de koffie bij het Sevink Molen avonturenpark aan de oevers van recreatiegebied Hilgelo! Zo kom je nog is ergens. Het is nog steeds fris dus een bakkie warme koffie ging er bij mij wel in, met appelgebak uiteraard. Het tweede bakkie was nog niet op of de eerste renners stonden alweer te trappelen om te vertrekken. Op de terugweg hadden we meer meewind dus het tempo zat er lekker in. Via mooie weggetjes die Gerwin vakkundig heeft verkend belanden we alweer snel aan de ‘goeie’ kant van de N18 en het Twentekanaal.

Traditiegetrouw worden op de middeldijk de laatste slokken uit de bidons gezogen en de schoenriempjes aangehaald. Roelof (nog steeds in het zadel) versnelt en een sprintje komt op gang. Met een paar man naast elkaar denderen we uiteindelijk Rijssen binnen richting een finishlijn waarvan nog steeds niemand weet waar op de middeldijk die precies ligt. Na de sprint vliegen er vijf naar links, vier naar rechts een paar rechtdoor. Altijd een beetje een raar einde van zo’n gezamenlijke prestatie. Binnenkort laten we ons uitrollen op de middeldijk en kletsen we even gezellig na in het clubhuis. ? Mannen bedankt en tot een volgende keer maar weer. En voor wat betreft de Hoogmis… ik zet mijn geld op MVDP!

p.s. van de Jack Russel is nooit meer iets vernomen…

Verstuurd: 06-04-2019 20:20