Afsluiting wegseizoen

Aanstaande zaterdag de afsluiting van het zomerseizoen.
Racefiets 105 km
Ook vertrekt er een groep mtb ers
Onder leiding van René deze groep vertrekt om 8 uur bij de manege
Hebben dezelfde stops als de race en rijden 70 à 75 km

Bovenstaande is een app bericht van de organisatie.

Om 8 uur vertrekken bij de manege, Tourhoes is voor het gemak maar even achterwege gelaten 😉
Afsluiting van het race seizoen, door het coronavirus toch wel een bijzonder seizoen.
Heel kort, en had misschien niet eens door kunnen gaan, toch nog lekker samen gefietst.
Maar vandaag mag er ook gemountainbiked worden.
Toch min of meer wel een verrassing als er voor vertrek koffie en krentenwegge bij het Toerhoes voor iedereen is!
Met 10 man sterk vertrekken we richting Markelo.
Het wegdek bestaat voornamelijk nog uit asfalt en hier en daar gravel.
Het tempo is goed want er kan nog volop gepraat worden, geinig eigenlijk want niet iedereen spreken we wekelijks.
Een nieuw frame, nieuwe wielen of maar denken aan een nieuwe mountainbike. Nieuwe rimpels in het gelaat, we worden wat ouder. Maar onze hobby’s blijven hetzelfde. Zo ook het tempo op het fietspad langs de Schipbeek blijft hetzelfde; veuls te hard.
Bij Lochemse station steken we het Twentekanaal over.
Dan komt de Lochemse mountainbikeroute voor onze wielen te liggen. Een korte plaspauze, even bespreken wie erbij de langzaamste rijder blijft.
Goed geregeld een zorg minder👍
Een prachtig technische route met veel hoogtemeters.
Echt flink steile stukken, hoe steil dan vraag je je af?
Moeilijk onder woorden te brengen maar zo stijl, dat als Bernd er vandaag bij zou zijn was het op deze stukken muisstil 🤣🤣🤣 dit zijn de grappen van René die achter mij reed.
René bulkt van de conditie dus hij kan hier wél praten.
Koffie en een lekkere koek bij de Witte Wieven.
Mooi dat we bij deze tussenstops ook de wegmannen nog kort spreken.
We pakken de route weer op, echt mooi hier, moeten we vaker doen. Op het fietspad langs het kanaal wordt er nog even flink tempo gereden. Of onze tegenliggers dat ook gedaan hebben maakt verder niet veel uit. Maar hier en daar een elleboogje is niet te voorkomen. Één van de tegenliggers gaat passeert ons hier horizontaal. Hij krabbelt weer overeind, de ketting er weer op, over en weer verontschuldigingen en verder gaan we weer.
Vanaf hier stuurt Jeroen scheef om rechtuit te willen rijden.
Links of rechts wordt niet duidelijk gecommuniceerd, de achterliggers volgen waar mogelijk. Soms wordt er even per ongeluk rechtdoor gereden.
Er wordt geremd, René gaat links, er wordt gevolgd. Jan Scholten roept: Dit loopt dood. De nestor onder ons zegt: dat gaat wel goed. Hier gaan we even een nieuwe single track aanleggen. De voorste rijder bedenkt (René), de rest volgt, en de achterste rijder heeft al een redelijke track te berijden. Niemand is hier ooit geweest, wij maken er iets leuks van. Verderop wordt de dichte structuur van het bos wat opener, een wasbord ligt voor ons. Vlakte met heel veel pas afgesneden stengels. Hier maken we een kaarsrechte route. De fantasie ontbreekt een beetje, want we hadden er met gemak en een mooie bochtige singletrack van kunnen maken.
Op het hoogste punt van de Markelose berg, is er weer een gezellige stop met Jägermeister, kaas, worst en gezelligheid.
Nu nog een stukje koersen naar de dagcamping op de Borkeld, voor een biertje met een lekkere bal. En uiteraard weer sterke verhalen, en gezelligheid.

René en Jan bedankt voor de mooie route.

Organisatie en vrijwilligers ook bedankt voor jullie inzet!!

 

PS, op de Borkeld wordt nog een geintje gemaakt over;

Gardus is super secuur op zijn cabine, hij laat de schoenen op de treeplanken staan. En met kousenvoeten bedient hij de pedalen. Wedden dat hij thuis er een rommeltje van maakt?
Ik zal eerlijk zijn, het klopte.
Als ik gedoucht ben roept vrouwlief naar boven; ik ruim de rommel in de bijkeuken wel op. Even later hoor ik de stofzuiger gieren 🤷

 

Groet, Gardus

 

 

 

 

 

 

Gelezen: 268