[one_whole boxed=”true”]

  • Toerleider: Gerwin Voortman
  • Auteur: Wouter Schuiling

Voor vandaag stond een rit van 135 km op het programma. Heen en terug of voor sommigen onder ons een rondje Elburg. Heen en terug klinkt namelijk zo triest. We fietsen helemaal naar Elburg om een kop koffie te drinken en dan kunnen we weer terug naar moeder de vrouw. Het had al beter geweest als we konden zeggen dat we even op visite zouden gaan bij Marco van de Graaf, die in Elburg een zomerhuisje heeft. Maar aangezien hij ter plekke druk aan het straten was, kwam hij zijn belofte die hij eerder dit jaar had gedaan niet meer na. Waarschijnlijk zat er een ander addertje onder het gras; want ooit een huisarts zien straten? 😉
Dus toen maar in het centrum van dit karakteristieke plaatsje, met mooie grachtjes en omgeven met een stadsmuur, een terrasje gepakt en heerlijk in het zonnetje gezeten. Want ondanks de nog redelijk frisse start die dag, kwam al snel het zonnetje erdoor en was het heerlijk fietsweer.
Wel stond er een straffe wind, die we de “heenweg” vol tegen hadden. Met een groep van 8 man moet je dan toch wel aardig wat kopwerk verrichten, waardoor het gemiddelde niet al te hoog lag en we ruim na tienen in Elburg aankwamen. Toen de tussenstop ook nog wat langer duurde, aangezien er pal naast het terras een viswinkel zat, waar ene Geert A. perse nog een Hollandse nieuwe naar binnen moest werken, was iedereen het er over eens om de “terugweg” maar wat in te korten. Geerts motief was dat een haring goed zwemt op een dorstlesser!
Dus zodoende de kortste weg terug op huis aan gegaan, maar niet voordat de “knobbel” bij Het Harde nog eerst even werd getrotseerd. Hierna kon het tempo mooi omhoog met de wind in de rug. Toch nog wel wat oponthoud gehad door een lekke band van ondertekende, wachten op het pondje over de IJssel bij Olst en vlak voor de eindstreep op 100 meter voor ons een valpartij bij de T4, die we toevallig achterop reden. Het leek allemaal niet ernstig (hopelijk is dat ook zo), waardoor we redelijk snel onze rit voor de laatste kilometers vervolgden.
Uiteindelijk bij aankomst in Rijssen, bleken onze tellertjes toch 135 km aan te geven. Dus de kortste weg terug bleek even lang te zijn als de beoogde weg. Helaas voor sommigen onder ons kan dus niet gezegd worden dat we een rondje, maar heen en terug naar Elburg zijn gefietst.

[/one_whole]
Gelezen: 48