[one_whole boxed=”true”]

Datum: 27-08-2017
T1
Auteur: Robert Baan
Toerleider(s): Wim Nooteboom
Groep: 
Strava link: 
Aantal KM: 124
Aantal leden: 8

Verslag: Na een korte vakantie, breekt vandaag de dag aan dat ik weer met de Tourclub meekan. Zoals gewoonlijk haal ik Gerwin weer op, naast het huis staat nu een prachtige auto, waarschijnlijk is er nog wat vakantiegeld overgebleven.

Bij de sporthal zijn nog weinig t1 rijders te bekennen, langzaam maar zeker komen er gelukkig meer.
Met 8 man vertrekken we onder leiding van Wim naar Hasselt. Zoon Bart is vandaag ook mee verder zijn Geert A  Bernd Han en Bert. In een gemoedelijk tempo fiets we richting Holten. Onderweg worden vele verhalen met elkaar gedeeld. Mooie vakantiebelevingen of gewoon een prachtig (verzonnen) verhalen. Onze toerleider heeft de touwtjes goed in handen, zo houd hij alles netjes in het gareel. Bij Zwolle komen we op de dijk langs de IJssel, vandaag is de matige wind echter geen probleem hier. Uiteindelijk komen we in Hasselt aan, maar niet voordat we de 40 km/ per uur hebben aangetikt. Dit is zo langzamerhand een vast onderdeel geworden voor de ochtendpauze, zie dit als vast ritueel. Op de markt worden we bediend door een wat chagrijnige dame van rond de 46 levensjaren. Het tellen gaat haar moeizaam af, gelukkig wil onze sociale Bernd haar wel even helpen tellen. Zoals gewoonlijk eist Bernd de meeste aandacht weer op tijden deze koffiepauze. Geert kan gelukkig op elk probleem en klaagzang een oplossing geven, heel fijn. Binnenkort moeten we Geert maar eens voorstellen als maatschappelijk werker binnen de club, gezien zijn geduldige aard en goede adviezen zou dit perfect kunnen.
Bert vlucht snel naar de koekenkraam, om zijn verloren calorieën weer aan te vullen met pudding en een broodje. Evengoed neemt hij toch appeltaart bij de koffie.
Ondertussen zit Han stilletjes te genieten van de omgeving en mensen rondom het marktplein. Nadat onze bidons weer zijn gevuld, de schulden betaald verlaten we Hasselt. Vele prachtige wegen voeren ons snel huiswaarts. Zoon Bart laat zien dat hij de juiste genen heeft meegekregen, het fietsen lijkt bij hem makkelijk te gaan, zodat hij vrolijk met Gerwin een stevig tempo op kop kan rijden.
Op de Lemelerberg worden de krachten snel vergeleken en bekeken, zodat we snel verder huiswaarts kunnen.
De sprint is weer verrassend verlopen, maar voor sommigen is er altijd een excuus waarom ze niet als eerste over de streep zijn gekomen.
Bij Gerwin drinken we gezellig samen een biertje, hier wordt nogmaals weer volop gepraat, en met name door patiënt en maatschappelijk werker, zo zie je maar weer “tcr meer dan fietsen”

Wim en de anderen bedankt maar weer, dit heb ik de afgelopen weken echt gemist hoor!!

Verstuurd: 26-08-2017 21:49

[/one_whole]
Gelezen: 104