Auteur: R.J. Sanderman
Toerleider(s): Eric Harbers
Strava link
Aantal KM: 124
Aantal leden: 15

Verslag: Het begon allemaal op vrijdag de 13e. Op de app een berichtje dat er afgeweken werd van het tourschema zowel in tourleider als in te fietsen route en kilometers. Eric was de nieuwe tourleider en hij zou ons gaan begeleiden over weer een mooi rondje vliegveld, net als drie weken geleden. Ja, dat was het rondje met de vele lekke banden.
Dit zit bij Frank Fokkert blijkbaar zo diep dat hij prompt liet weten niet mee te gaan.

Vrijdagavond na mijn late dienst nog snel wat wax op de ketting en ik ben er klaar voor.
Overigens een late dienst die ik geruild had met mijn vroege dienst van deze ochtend, dat kwam mij en mijn collega goed uit. Goed voor de kilometers dacht ik, daar bleek geen woord van gelogen!

Zaterdagochtend op tijd uit bed, toch maar alle extra’s aan, armstukken, beenstukken en windstopper.
Op naar de Reggehal, waar ik me altijd over verbaas is het tempo waarop veel leden naar de Reggehal toe rijden, zelf vind ik het altijd wel lekker om vlot die kant op te rijden zodat ik in ieder geval een beetje op temperatuur kom. Dan zeg ik altijd maar vriendelijk “Hoi”of “Goeiemorgen” en dan rijd ik er maar gewoon voorbij.

Aan het vertrek (dus zonder Frank) (en ook zonder de bikkels die de Amstel Gold Race hebben gereden vandaag) 14 man en 1 vrouw. Een rondje vliegveld dus we vertrekken richting Enter om dan tussen Almelo en Hengelo door te rijden. Niets bleek minder waar. We reden wel weg naar Enter maar keerden via het gat van Enter terug richting Piet van’t Witte Hoes om daar de Singelweg op te gaan richting de Borkel.

Na een goeie 30 km klonk het eerste “LEK!” al. Dat bleek technisch lek te zijn en na een korte plaspauze reden we door naar Zutphen. Om bij de brug over de IJssel te komen moesten we een stuk dwars door Zutphen waar we even konden zwaaien naar een andere TCR groep.

Na een stukje per ongeluk links van de weg te hebben gereden konden we uiteindelijk de IJssel over en toen kon even het gas er weer op zodat we die andere groep niet terug zouden zien. Ook dat bleek later niet het geval, ergens tussen Lettele en Heeten kregen we namelijk weer de mogelijkheid even naar zelfs 2 andere TCR groepen te zwaaien. Dat komt toch niet vaak voor dat je andere groepen weer tegen komt.

Na Zutphen kwamen we door Voorst waar Geert (Averink) bijna zijn schoenen wisselde voor stalen neuzen om op zijn bouw aan het werk te gaan. Gelukkig konden we hem overhalen toch verder met ons mee te rijden!
Van Voorst ging het naar Teuge, dat vliegveld bedoelde Eric dus.

Het tempo fluctueerde nogal, soms reden we 30km/h en soms reden we 35km/h en soms, heel soms, reden we tegen de 40km/h. Harder mocht nog niet van onze strenge doch rechtvaardige tourleider. Na een rondje om het vliegveld was het tijd voor koffie bij Cafe de Vecht. Daar bleek het gemiddelde van de eerste helft ook wat te verschillen onderling, ik had 31,4km/h en Han zelfs 32km/h, vermoedelijk reed hij overal de buitenbocht.

Na de koffie leek het wel alsof we weg reden vanaf Toontje. Het was nog fris genoeg! Die mist hielp ook niet echt en insmeren met zonnebrand was zeker niet nodig. Tijdens de koffie was wel het plan ontstaan om zo vriendelijk te zijn Roelof thuis te brengen als de tweede helft ook niet opeens snoeihard zou gaan. Nu Roelof een fotomodel in huis heeft was daar uiteraard wel animo voor. Roelof was zo goed daar gratis koffie tegenover te zetten en “Wat honing voor een beer is, is koffie voor een smeris” dus de keus was snel gemaakt!

Vrij kort na de pauze klonk het tweede “LEK!” dat bleek inderdaad een echte lekke band. Met hulp van Wout en Han was dat ook snel weer opgelost. Echter bleek het na de pauze zo koud dat sommigen letterlijk hun fiets in de wilgen hingen! Ook hen hebben we gelukkig weer kunnen overreden toch verder mee te rijden. Geert en Geert maakten zoals gebruikelijk foto’s van elkaar en ik moet zeggen, goed gelukt deze keer, zie daarvoor hun STRAVA.

Via een Noorderlijk ommetje van Teuge naar Deventer (want Eric rijd blijkbaar nooit rechtstreeks). Dwars door Deventer maar ook dan niet rechtstreeks naar huis maar noord-oostelijk afbuigend richting Haarle. Daar ergens in het buitengebied zwaaiden we dus weer even naar de andere TCR groepen. Vlak voor de Bergweg Haarle weer technisch lek (bij dezelfde personen trouwens).

Na een klein stukje gravel rijden bovenop de Haarlerberg even hergroeperen in de Duitse bocht.
Dan over het fietspad rechtstreeks, ja echt, naar de Ligtenbergerdijk. Daar gaat langzaam het tempo omhoog maar aangezien iedereen de gevaarlijke, onoverzichtelijke, kruising met de Ligtenbergerweg kent wordt daar duidelijk rekening mee gehouden.

Ik zat op kop op de Haarlerberg dus ik zit nu mooi ergens achteraan en ik zie dat Geert en Geert op kop rijden, niet ongunstig voor de sprint. Na de Ligtenbergerweg gaat het tempo echt omhoog. Bij de S-bocht zit ik nog steeds bijna helemaal van achteren, daar moet wat aan gedaan worden! Direct na de bochten vallen er twee gaatjes voor mij, die werden dicht gereden en daarna maar direct door met de eindsprint. De groep was nog groot dus er reden nog vrij veel mensen voor mij en we reden vrij breed over de weg. Ik kon er nog net langs en toen kon de echte sprint beginnen! Vol op het gas en heel even van het gas af bij de wildroosters. Ik kwam als eerste over de streep maar thuis was ik nog lang niet!

We reden met Geert, Geert, Wout en ondergetekende met Roelof mee naar Borne voor de gratis koffie.
Windje mee betekende wind tegen op de terugweg. Wout ontdekte speling op zijn achterwiel en reed naar de fietsenmaker. Kop over kop met Geert en Geert reden we terug naar Rijssen. Alle drie hadden we het wel gehad. Moe maar voldaan kwamen we thuis met ruim 165Km op de klok!

Verstuurd: 14-04-2018 17:17

Gelezen: 162