Van: Robert-Jan Sanderman

Dinsdagavond, het is lekker fietsweer maar de nachten worden al weer langer, de avond valt steeds vroeger. Elke week een kwartier heb ik me laten vertellen.
Maurice en ondergetekende spraken af om samen naar de reggehal te rijden. Onderweg reden we Wim achterop, hij reed zo langzaam dat het op zich een prestatie van formaat was dat hij verticaal kon blijven..
Bij de reggehal aangekomen was het nog niet heel erg druk aangezien we mooi op tijd waren.
Even kort met Henk van Pijkeren overlegd over de Waypoint ATB Marathon waar we druk mee in voorbereiding zijn.
Daarna de fiets een paar meter vooruit geduwd tot aan de P groep. Dit werden er meer en meer. Het was duidelijk dat de P&K mannen zich spaarden voor de Ronde van Borne komende donderdag. Ze gingen niet naar de oefenwedstrijden in Oldenzaal of Almelo maar kwamen in grote getale bij ons meefietsen. Volgens een van de TCR leden om eens wat tempo in de benen te krijgen… na het sein P vertrekken vertrokken we in grote getale. Wim Nooteboom telde en kwam op een getal ver boven de 20 uit dus gingen we splitsen.
1 groep reed weg onder leiding van Haddon Voortman. Ik bleef in de achterste groep hangen waar Gerrit Bakker tot tourleider gedoopt werd.
We reden als nog met een behoorlijk grote groep (onze was de grootste van de twee). We reden met een lus door Stokkum om Marklo heen, om vervolgens met een slinger langs Lochem te fietsen vanwaar de koers werd gezet in de richting van Almen, voor Almen sloegen we af naar rechts om richting Bathmen te rijden. Voor Bathmen bogen we weer af en reden buitenaf terug richting Holten om via de Aalpolsweg bij de Rotonde voor Holten uit te komen.
Het eerste kwart van de route ging in een aardig tempo, zo’n 34 per uur op de rechte stukken. Het tweede, derde en laatste kwart echter zag ik alleen zulk soort getallen bij een oversteek of in een bocht. Alle rechte stukken ging het minimaal 37 per uur maar ik heb ook hele stukken boven de 40 per uur op mijn Garmin zien staan. Aangezien we een vrij grote groep hadden met een heel aantal echte hardrijders erbij liep het echter allemaal wel erg lekker.
Gerrit draaide wat minder snel door dan we gewend waren van Wim Nooteboom maar daardoor was je extra blij als je weer achter Gerrit in mocht klikken!
Het eerste deel vanaf de rotonde tot aan het spoor bij holten ging in de ondertussen bekende gestrekte draf van zo’n 40 per uur. de bult op na het spoor zakte het akelig weinig in. Net over de bult zat iedereen klaar om het tempo flink omhoog te gooien tot het “LEK!!” klonk! helaas helaas.. net na de plek waar de ijscocraam nog wel eens staat was er lek gereden.
De band werd vlot en vakkundig door Hans gewisseld die wel wat bang was voor zijn vingers aangezien er geen hulsje om de CO2 patroon zat.
Een eenkoorntje in het bos (Dieks Goorman) maakte nog een scherpe opmerking toen iemand ging staan plassen, iets over een grote eikel.. niet voor herhaling vatbaar.
Na het verwisselen van de band was er natuurlijk niemand die de kop wilde pakken. Er kwam ons bij De Keizer een groepje van zo’n 5 motorcrossers achterop gereden. Bjorn had dit al aan horen komen en versnelde om hun wiel te pakken. Ook ik en nog wat anderen konden een stuk met de motorcrossers mee rijden. Het tempo ging omhoog tot boven de 60 per uur. Helaas gingen die crossers er al voor de crossbaan vandoor.
Toen zag een van de P&K mannen zijn kans schoon voor een lange solo ontsnapping. Ook hij kon helaas geen stand houden.
Ik kon nog net het wiel van Roelof pakken om me door hem en Bjorn richting Rijssen te laten slepen.
Dat ging nog een eind met zo’n 50 per uur maar we zakten wel wat in door de geleverde inspanningen.
Een van de P&K jongens won de sprint. Of Roelof nou tweede of derde werd kon ik niet zien. Helaas door de finaal ontregelde sprint door een lekke band en door een groepje motorrijders geen flitsende eindsprint maar wat losse flodders en een behoorlijk uitgerekt veld renners.
Ik kwam thuis met een gemiddelde van 35,7 per uur, dat is inclusief rustig naar de reggehal toe en rustig vanaf de tunnen naar huis.
Al met al een goeie tempotraining voor komende donderdag de Ronde van Borne waar P&K 1,2 en 3 staan in het klassement en waar Maurice en ikzelf onze eerste wedstrijd gaan rijden in de funklasse..
Gerrit bedankt voor de mooie lange rechte wegen!