Voor veel leden van TCR is fietsen in de vakantie een must.

Sommigen volbrengen de zwaarste beklimmingen, of sparen hoogtemeters op de digitale Strava boekhouding.
Laten zich hier liefst fotograferen met een besneeuwde achtergrond, of Arrivee bergtop bordje.
Voor de familie Dannenberg is dat meestal ook een fiets,- en wandelvakantie ergens in de Alpen of Dolomieten.
Dit jaar zat er helemaal geen vakantie in, was de planning.
Door onze woning renovatie meenden we daar geen tijd en behoefte aan te hebben.
Maar door geweldige inzet van Han Willems ,Gerrit Lohuis en natuurlijk anderen liep het super.
Dus toch maar een paar daagjes er tussenuit uit met de klapkar.
Senheim is de bestemming.
Super camping zeker, maar euhh.. niet helemaal wat we gewend waren.
Als we naar de staanplaats rijden met de tenttrailer er achter, zien we overwegend  senioren nieuwsgierig naar ons kijken.
Campings die wij gewend zijn, zijn overdag leeg en iedereen is ergens wel aan het zwoegen, lopend of fietsend.
Hier niet, onze buurman gaat er goed voor zitten en ziet een geoliede man/vrouw team hun tijdelijk verblijf strak en zonder vouwen opzetten .
Van lummelen houden we niet ,beide bikes uit de gootjes, bidons vullen en opstappen.
Het is 38°, en wel even kalm aan hoor zegt mijn lieve echtgenote.
We gaan een stukje langs de Moezel, wel even een schitterend gebied zeg.
Lammieke ziet het toch wel zitten de klikpedalen te proberen, ook op advies van zoonlief Geert.” Mam daar bent U zo aangewend”
Terug op Camping Holländischer Hoff, waar de buur nog steeds onder luifel zit te puffen zal de klikkers monteren.
De buurman roept “jullie bunt  wal aktief onnie” (Losser’s?)
De volgende dag staat een rondje Cochem op het program.
Mooie rit langs de rivier en over steken bij bovengenoemde.
Druk hee, niet leuk meer.
Lammieke let even te veel op de chaos, en niet op het uitklik proces. En och daar gaat ze horizontaal, ik voel meer zeer dan zij. Zij lacht, staat op en gaat verder. Wat blauwe plekken op de heupen de volgende dag, de pedalen gaan er af. Maar de buurman, ” zaggetalwelànkomm” veuls te gevaarlijk!!
Op onze niet fietsdag gaan we Koblenz bekijken met het grote monument bij het Deutsches Eck en een beetje Centrum.
Canyon zit er ook, en daar wil ik graag even kijken.
Als we het parkeerterrein opdraaien, zijn veel mensen bezig hun net gekochte Rennrad in of aan de auto te monteren te prutsen al dan niet met verpakkingsdoos, lijkt wel een soort bouwmarkt hier.
Het is niet mijn merk, maar het wordt ook niet aangewakkerd.
Onkruid groeit tot aan de ingang. Bij de entree loopt je langs met vingers besmeurde vitrines.  Daarin staan hun legendarische modellen ,soms nog met straatvuil er op.
Dat is wel weer leuk. Echt waar knetterheet binnen. Ik probeer nog hebberig te worden.
Er staat een fiets van €9990,00 ik val zo ongeveer flauw,naar de tent, het is klaar!
Een volgend rit gaat naar Traben -Trarbach , we rijden steeds aan beide kanten van de Moezel.
Soms over gravel, maar het maakt ons niets uit.
We rijden op 30mm rubber en 6bar, zo kom je nog eens waar je wil.
Traben is super, bij het koffie adres komt ook een fietsers echtpaar bij ons zitten.
Ze geven tips over mooie routes . Ook probeerde de man mij te overtuigen van zijn mooie Pinarello,maar ik hou niet van krullen in de voorvork.
85 km gaan we door wijngaarden, spreken nog een wijnboer die op zijn snoeimachine wel tot 60% helling aankan.
Schitterende dorpjes, soms is het net een modelspoor, sprookjesachtig, achter elkaar rijden dat wel.
Inmiddels een fietsbel gemonteerd zeker veilig daar, een Knog Oi bel, mooi dingetje.
We fietsen veel sneller dan de meeste toerders daar, en vaak in de remmen dat wel.
Het was een korte vakantie, maar zeker blij dat we gegaan zijn. En 266km samen de Moezel gevolgd.
Bij vertrek komen de buren ons uitzwaaien, misschien komen we nog wel terug. Als de bergen te ver weg zijn.
En de Dolomieten gaan we met de club nog beklimmen, dat moet het voor dit jaar helemaal afmaken.
Ik moet overnachten en zit dit in hotel Benz te tikken

.

Mvg.

Gardus en Lammieke .

Gelezen: 268