Auteur: André
Toerleider(s): René Lammertink
Groep:T2
Strava link:
Aantal KM: 120
Aantal leden: 15

Zere benen

Toen ik vanmorgen bij de sporthal aankwam, stond iedereen dik ingepakt, klaar voor vertrek naar de Grensheuvelentocht.
Precies om 8 uur vertrekken we met 13 man naar het middelpunt van de wereld, Enter. Hier beginnen alle tochten en hier komen alle tochten weer samen. Gelijk na vertrek op de Nieuwlandsweg komt er twee man bij, die eerst met T3 mee zouden gaan, maar toch uiteindelijk besluiten om zich aan te sluiten bij de T2. Uiteindelijk komen ze erachter dat dit de juiste keuze is voor Herbert en Gardus. Ze kunnen namelijk de hele tocht perfect meekomen, dus het zullen wel blijvertjes zijn.
Als we bij Zenderen komen moeten we de weg oversteken en worden we toegejuicht door een autobestuurder. Later bleek dat hij heel erg boos was omdat een aantal mensen zich niet aan de regels hadden gehouden.
Vanuit Zenderen gaan we richting Vasse. Bij Vasse laten we gelukkig de Hooidijk rechts liggen. Ik had namelijk al ontzettend slechte benen, hoe dat kan weet ik echt niet.
Als we eenmaal in Duitsland zijn, lijkt het wel of er geen verharde wegen zijn aangelegd. De wegen waar we overheen fietsen zijn zandwegen die heel geschikt zijn voor de 28mm banden van René en Gardus. Zij voelen zich ook geweldig thuis op het zand. Bij mij doet het meer denken aan het mountainbiken. Nog een kleine 3 kwartier slingeren we ons over de heuvels rondom Uelsen. Een prachtige route, maar oei oei mijn benen. In Uelsen zoeken we een koffieadres op. Het beoogde koffieadres was gesloten, dus hebben we bij de ALDI markt een kleine bakkerij gevonden waar ook koffie geschonken werd. Er waren alleen te weinig stoelen. Gardus en Matthijs hebben een tafel bij gesleept en hier konden ze toch ook lekker op zitten.
Omdat van de laatste twee zaterdagen geen toerverslag is gemaakt hebben we afgesproken dat alle leden van T2 die geen toerleider zijn om de beurt een toerverslag zullen gaan schrijven. Ik ben de gelukkige om als eerste een verslag te schrijven. Dat zal wel komen omdat zowel mijn voor en achternaam allebei met een A beginnen. Volgende keer is dus de B aan de beurt.
Nadat we de koffie hebben afgerekend, welke voor een vooroorlogse prijs werd geschonken, hebben we de terugreis weer aanvaard. Met de wind in de rug zijn we lekker naar huis gereden. Ik zelf heb me het eerste uur lekker verstopt achter René, onze toerleider. Maar op een bepaald moment heb ik mezelf weer terug gevonden. Ik begrijp er echt niks van dat ik zo snel kan herstellen. Mijn plekje werd helaas al snel door een ander ingenomen. Want vlak na de Hooidijk ging het mis. Willie kreeg kramp in beide benen en moest dus mijn plaats overnemen. Hierdoor zijn we dus vanaf de hooidijk in een en rustig tempo weer naar huis gereden. Met een paar mensen hebben we de Rijsserberg nog even meegenomen. Uiteindelijk waren we om 12:45 weer thuis en laat ik mijn benen masseren.
René, bedankt voor de mooie rit. Willy, één advies: een massage helpt geweldig en voor rest van T 2
TOT VOLGENDE WEEK