Auteur: Wim Grooten
Toerleider(s): Wim vd Noort en Ep Kamphuis
Groep: T5
Strava link:
Aantal KM: 280
Aantal leden: 8

Op vrijdagochtend 30 augustus verzamelden zich 8 leden bij het, toch nog steeds, nieuwe vertrekpunt op de Brekeld voor een 2-daagse toertocht door het oosten van Nederland en het westen van Duitsland.
Nadat alles was ingeladen vertrokken de deelnemers met prachtig weer richting de Achterhoek. Via Lochem werd een mooie locatie gevonden waar even werd gestopt en wat sterke verhalen werden verteld. De toon was gezet.
Nadat er zowaar echte zeven- en zessprongen waren gepasseerd werd er na een afstand van 54 km een koffiestop ingelast bij
het Stroombroek, een prachtig recreatiegebied bij Braamt. Daar kon ook een bezoek worden gebracht aan Het land van Jan Klaassen, maar omdat er onderweg toch nog wel poppenkastsituaties werden verwacht en sprookjes zouden worden verteld werd  van deze mogelijk afgezien.
Verder ging het via ’s Heerenberg en met enkele, toch wel pittige, klimmetjes werd Hoch Elten bereikt.
We waren de grens over en dat merkte de bestuurder van de volgauto.
Hij kreeg terwijl hij pal aan de grens stond te wachten op de fietsers een bezoek van een Duitse Polizeiwachtmeister die dat wel wat verdacht vond.
Nadat de goede man was verteld dat hier werd gewacht op fietsers die niet gedrogeerd werden nam hij met een joviale groet afscheid en wenste iedereen “eine gute Reise”.
Voort stoof het pelotonnetje, ditmaal richting Rijnstad Emmerich. Na een kort bezoek aan de Rheinpromenade ging het alweer verder naar het pontje bij Grieth.
Daar werd eerst de lunch gebruikt en daarna de grote rivier overgestoken naar Grieth.
Enkele deelnemers wilden graag fietsen langs Kernwasser Wunderland van ondernemer van der Most in Kalkar, dus de route werd enigszins aangepast. Of de belangstellenden potentiële kopers van deze in de etalage staande uitspanning zijn is niet bekend, maar je weet maar nooit.
Via een wat minder romantische oversteek, namelijk de nieuwe brug bij Rees, werd weer de rechteroever van de Rijn bereikt waarna een wat uitgebreider bezoek werd gebracht aan de stad Rees met haar mooie promenade en oude gebouwen.
Tijd om weer op te stappen want zo langzamerhand begon iedereen toch wel trek te krijgen in een koel drankje en een warme douche.
Hotel Haus Duden in Wesel blijkt een prachtig hotel te zijn met 230 bedden waarvan de meeste wel waren bezet. Na een diner, een wandeling en nog wat versnaperingen op het ruime terras werden de luxe kamers opgezocht.

Het is zaterdagochtend geworden en iedereen is weer vroeg uit de veren. Het uitgebreide ontbijt staat voor ons klaar en nadat ook Bennie Eekers uit bed is wordt er flink energie getankt voor de komende dag.
Onder een mooi zonnetje wordt een begin gemaakt met de terugreis. Deze keer voor het grootste deel via Duitsland.
Eerst fietsen we een behoorlijke afstand door het dal van de Lippe waar moet worden uitgeweken door een autorijder die pardoes het fietspad oprijdt.
Iedereen gaat vol in de remmen maar er kan niet voorkomen worden dat het voorwiel van Henk Schutte enkele spaken van het achterwiel van Jan Bakker demonteert. Ook zijn eigen wiel komt gehavend uit de strijd.
Nu komen de wielen die we te leen hebben meegekregen van Bloemendal meer dan van pas., en na enkele aanpassingen door huismecanicien Ep Kamphuis kan de reis worden vervolgd.
Zomaar in “the middle of nowhere” staat het station van Deuten met een perron geheel bestaand uit gravel, graspollen, modderpoelen maar ook met een prachtig wachthok waar de appeltaart word genuttigd.
Helaas blijkt enkele kilometers verder dat het achterwiel en derailleur van Jan Bakker toch zoveel schade hebben opgelopen dat herstel niet goed mogelijk is.
Verder gaat de reis door het natuurgebied de Hohe Mark met zijn vele lichte glooiingen en daardoor even zovele vergezichten, een geweldig gebied om te fietsen.
Tijd om de broodjes te eten die de bakker in Wesel deze morgen heeft gebakken. Een mooie locatie daarvoor wordt gevonden bij de Fussballmannschaft van Sportfreunde Nordvelen. De terrasstoelen staan klaar en het gezelschap kan lekker in de schaduw, het is inmiddels zo’n 30 graden geworden, plaatsnemen.
De beheerder van het complex komt nog even voorbij en biedt aan ons de sanitaire voorzieningen open te stellen. Een meer dan vriendelijk gebaar dat zeer wordt gewaardeerd.
Tussen Ellewick en Eibergen wordt, via een weg die juist de komende week wordt verhard, weer de grens overgestoken naar Nederland. Maar door de slechte weg gaat de band van Ep Kamphuis lek.
De binnenband wordt verwisseld maar bij het oppompen door Henk Schutte knalt ook de buitenband uit elkaar. Of dat lag aan het feit dat er al een scheurtje in zat òf dat Henk zo hard kan pompen weten we niet, maar een nieuwe buitenband is meer dan nodig.
Nadat er in Eibergen even lekker op een terrasje iets werd genuttigd ging het verder. De laatste kilometers werden met gezwinde tred overwonnen en zo bereikten we mooi op tijd de plaats waar we een dag eerder Rijssen verlieten.
Het waren twee mooie dagen en nu al is afgesproken dat we het evenement “Tweedaagse Veldtocht T5” het volgend jaar zullen laten vermelden op het officiële toerschema van TCR.