Auteur: Martijn Meijer
Toerleider(s): Henk Goorman
Groep: T3
Strava link: www.strava.com/activities/1626718636
Aantal KM: 133
Aantal leden: 16

Verslag: Na het aanmoedigen van familie en vrienden bij de Rijsserbergloop en het bijwonen van een mooie ‘Rijssen zet de Toon’, had ik wel zin om zelf weer iets actiefs te gaan doen. Dus begeef ik me zaterdagmorgen naar de sporthal, ook om de consumpties van de vorige avond weg te trappen. Als tourleider Henk Goorman aangeeft dat zijn Garmin soms kuren heeft, proberen we vergeefs nog om de track via de lucht naar mijn gadget over te zetten. Met goede moed vertrekken we richting de koffiebestemming in Lattrop. En inderdaad moesten we een paar keer rechtsomkeert maken, maar dat mocht de pret niet drukken. “We gaan draaien”, zei Henk, waarna het even duurde voordat iedereen begreep dat we moesten omkeren in plaats van doordraaien. Even onverstoorbaar als opgewekt bleef Henk de (meestal juiste) richting aangeven.
Na de natte Theo de Rooij Classic van vorige week was het zwoele weer een verademing. De noorderwind liet wel merkbaar van zich gelden. Inclusief de op het laatst aangehaakte fietsers uit T4 en een gastrijder uit Holten waren we met 16 mensen op pad. Technisch gezien konden we als één groep over de weg, maar in combinatie met het drukke verkeer was het wel oppassen geblazen. Net voorbij Zenderen moesten we vol in de ankers voor een brede tractor en kwam Gerrit T. via mijn achterwiel ten val. Hoe vervelend ook, de schade bleef gelukkig beperkt tot een paar schrammen op zijn knie. Het was een voorbode van meer hachelijke situaties, waaronder een automobilist die het een goed idee vond om in te halen in een lange, overzichtelijke bocht naar links en nog net kon remmen voor een tegenligger.
Dit alles neemt niet weg dat we op en top konden genieten van het moois dat Twente ons qua landschappen te bieden heeft. We kwamen langs mooie buurtschappen waar ik nog nooit van gehoord had, zoals Lemselo en Berghum. De paar gravelpaadjes eisten hun tol van mijn binnenband achter, die langzaam leegliep en 10 minuten vertraging opleverde. Later kon ook Rudi zijn leeglopende achterband vervangen, zij het in alle rust tijdens de pauze.
We volgden de Duitse grens recht tegen de wind in richting Lattrop, waarbij de tourleider ons (en zichzelf?) lang in spanning hield over het moment dat we aan de koffie konden. Nadat we het kerkdorpje van alle kanten gezien hadden, werden we met 80 km op de klok gastvrij ontvangen bij minicamping Het Brook. Op de campingtafeltjes stonden schalen met krentenwegge klaar, die we ons goed lieten smaken – ondanks de gemaakte vergelijking tussen krenten en de talrijk aanwezige vliegen bij de oude boerderij.


Na Oud Ootmarsum kregen we een lange klim voor onze kiezen, die de groep uit elkaar dreef. Met aangepaste snelheid werd de Witte Berg alsnog gezamenlijk bedwongen en wachtte ons de beloning in de vorm van een lange afdaling met de wind in de rug richting Tubbergen, waarna het via Aadorp en Wierden weer op Rijssen aan ging. De eindsprint van woensdagavond hebben we nu achterwege gelaten; niet nodig na een mooie rit van ruim 130 kilometer en een gemiddelde van bijna 31.