Auteur: Bert Timmerman
Toerleider(s): Wim Nooteboom
Groep:
Strava link:
Aantal KM: 165
Aantal leden: 23

Als ik deze ochtend de ogen open doe en een wekker hoor die mij niet heel bekend voorkomt begint me het weer een beetje te dagen. O ja, ligge ne neijne va thoes of. Wim Nooteboom is al wat aan het rommelen met het 1 en ander en ik kom langzaam uit mijn foetushouding. Zoon luchtbed ligt nog nit al te comfortabel en ai nit oppast liggie er zoa vanof. Gerwin  wrif zich ook een maal in de oogn en ik schiet een vers broekje en shirt aan. Er laait een discussie op tussen ons drieën wie er vannacht zo had liggen snurken. Gerwin en Wim hadden het in ieder geval gehoord terwijl ik me niet wat kon herinneren. Ik snurk normaliter nooit vind ik zelf maar goed, daar geloofden de heren natuurlijk niet veel van. Als ik beneden kom zijn de Brinkmannen ook al wakker en de heren zien er uitgeslapen uit. Wat wil je ook, een dikke boxspring met elektrisch verstelbare bodem. Hebben ze misschien een tientje meer betaald aan Joke?? Buiten loopt iedereen beetje rond in afwachting van het ontbijt en het begint aardig druk te worden op fort Bakkerskill. Er word een rondrit georganiseerd en een vette Porsche komt over de ophaalbrug aanrijden. Dick Knobbe moet wat ruimte maken met zijn Volkswagen Plus voor de bobo’s en het word tijd voor het ontbijt. Als we eenmaal zitten word er eerst even gezongen voor Gerwin die deze dag zijn verjaardag viert. Gerwin is begin 40 geworden en krijgt van Joke een aardigheidje waarna iedereen zich op het ontbijt stort. Het chagrijnige portret van gister heeft blijkbaar goed geslapen en is iets beter te pas dan de dag ervoor. Het ontbijt is goed geregeld en na het eten ga ik met een bakje koffie buiten mijn schoenen aantrekken. De hond des huizes schaart zich aan mijn zijde en zie hoe een ieder zich klaarmaakt voor de terug reis.

We stellen ons op achter de auto van Dick en om half negen vertrekken we richting Woudrichem. Goeiemensen, wat heb ik een zeer gat, at det zo nheeln dag blif, probeer een beetje een aangename houding te vinden maar dat lukt niet bepaald. Het zonnetje schijnt al lekker en de wind die we voor de tweede keer tegen hebben lijkt me te vallen. We zetten koers richting Brakel en rijden hier over de dijk langs de Waal. Laverend tussen de schapen en keutels genieten we van de prachtige vergezichten die aan ons voorbij trekken. Met mijn achterwerk is het nog niet genieten en neem even een paracetamolletje in voor misschien wat spierontspanning op het zadel. Met een cadans van rond de 60 per minuut is het redelijk uit te houden en zo steken we bij Zaltbommel de waal over richting Tiel. Daar staan Dick en Brigitte ons op te wachten met koffie en vlaai die gesponsord is door de jarige Gerwin. Heerlijk in het zonnetje genieten we van ons rustmoment en ik sla met de overige twee stukken vlaai aan het venten. Niemand wil nog een stukje en het doem scenario dat ik ze zelf moet opeten komt al naar boven. Ahh, gelukkig helpt Jan vd Noort mij uit de brand en tevreden dat alles op is stappen we weer op fiets.

We volgen de waal richting Opheusden en bedenk me dat ik nog geen mooie foto’s heb van een aanstormend peloton op de dijk. Ik kijk even op het kaartje van de Garmin hoe het parcours verloop is en zie dat we zo meteen redelijk afbuigen naar rechts. Dat is mooi, zonnetje staat ook gunstig voor de foto en zet een eind voor de geschikte fotobocht mijn demarrage in. Na een kilometer volle bak gooi ik mijn karretje in het gras en zie dat ik keurig op tijd ben om een wat plaatjes te schieten. We steken bij Heteren de Neder-Rijn over en zie in mijn ooghoeken bordjes, Arnhem. Postbank? Arnhem, de gedachte laat mij niet meer los en we draaien een beroerd klinkerweggetje op die flink oploopt. Het tempo gaat omhoog en zet mij in het wiel van Bart Scholten en Gerwin Voorman. We suizen een horde krabbelaars voorbij die aan een toertocht meedoen en Dirk-jan Voorman kan met moeite een foto nemen langs de kant van de weg. Boven op de zoals ik begreep, de Italiaanse weg, wachten we op de rest en Wim Nooteboom verzameld als een volleerd moederkloek zijn kroost bij elkaar en we dalen af door een prachtig park richting Oosterbeek. Als we voor het stoplicht staan komt de eigenaar van een restaurant naar ons toegesneld met een grote pot snoep. Een ieder die voor het groene licht er één te pakken kan krijgen heeft geluk. Eén van de gelukkigen is Henk Rozendom en die rijd tevreden, al sabbelend nu naast mij in het peloton. Na een poosje komt het nieuws naar voren dat Joke Knobbe zo langzamerhand in de reserves rijd en na een gelletje rijden we verder richting Eerbeek. Als we bij Terlet rechts af slaan een wildrooster over ziet Geert ter Harmsel tot zijn schrik dat zijn band is aangevallen door een snake op het wildrooster. Deze beet heeft zijn binnenbandje niet overleeft en dit geeft mij de kans om mijn nieuwe pompje met gaspatroon uit te proberen. De bandenwissel gaat vlotjes en we rijden verder door de prachtige natuur naar onze stopplaats, Eerbeek. Hier staat de Nijhuis aanhanger weer klaar met bolletjes drinken en fruit. Onder toeziend oog van een kolonie processierupsen vleien we ons neer op het gras terwel Joke haar fiets in de aanhanger zet. Het gelletje heeft niet het gewenste resultaat gehad en het is mooi geweest. We hijsen ons weer op de fiets en Wim stelt voor om in Laren nog een ijsje te gaan eten. Met dit blij vooruitzicht rijden we richting Zutphen in en steken hier de Ijssel over. Het begint nu een beetje bekent terrein voor mij te worden en dat geeft de burger moet voor een goede afloop. laren is in zicht en hier worden 23 softijsjes besteld door Wim. We stellen ons netjes op in een rij en als een blauw gele tgv schieten we langs het ijsloket. Gerwin is zo slim om een bekertje te bestellen ipv een hoorntje en bij het zien van de hoeveelheid ijs die daar in zit volgen er meer. We stappen na deze laatste stop weer op ons karretje en Erik Dommerholt krijgt met moeite zijn been over het zadel. Het hoeft hierna ook niet meer en rijden over de Borkeld richting Rijssen. Bij de dagcamping zien we waarempel nog een ree staan wat we de afgelopen 360km niet gezien hebben. Zo zie je maar weer dat je voor een stukje natuur ook in de buurt van Rijssen terecht kunt. Onze eindbestemming komt in zicht en we bollen rustig Rijssen binnen om bij Wim de tas op te halen. Hier Heeft Ina Nooteboom zich druk gemaakt met een paar pannen en beslag en overheerlijke pannenkoeken staan op ons te wachten. Mijn oog is ondertussen gevallen op een heerlijk zachte keukenstoel en na 160km kan ik eindelijk weer lekker zitten. De pannenkoeken laten zich goed smaken terwel het bier en cola uit de koelkast geen tijd heeft om op te warmen. Ina trakteert ons nog op een dikke magnum en het word er stil van. We beseffen ons allemaal dat deze twee onvergetelijke dagen erop zitten….
Jongens, allemaal bedankt voor de gezellige tocht en als het aan mij ligt ben ik er volgend jaar weer bij.

Wim, Joke maar ook, Dick en Brigitte, hartelijk dank namens ik denk iedereen, voor deze twee mooie en perfect georganiseerde dagen. ???

Gelezen: 312