Binnenlandse Toertocht 2018

Op woensdagmorgen stonden 21 tourclubleden paraat bij de sporthal om de reis naar Ostercappeln te aanvaarden. Nadat uitgebreid afscheid was genomen van het thuisfront ging de reis via het mooie Twente, door het Lutterzand, naar de Duitse grens bij de Lutte.

De eerste stop was in de tuinen van kasteel Bentheim waar traditioneel een flink stuk appeltaart met slagroom naar binnen werd gewerkt. Ook de meegebrachte koffie liet zich prima smaken.

Door de landelijke graafschap werd de reis voortgezet en tussen de middag kwam de skottelbraai uit de auto. Broodjes braadworst, belegde broodjes en andere lekkernijen vonden gretig afname.

En opnieuw werden de pedalen aangetrapt. Niet voor lang, want al gauw werd vanuit de auto geroepen dat onmiddellijk moest worden gestopt. Het probleem: de ijsjes die net waren gekocht zouden anders smelten.

Tegen half vijf werd het einddoel van die dag bereikt, het hotel Beinker in Ostercappeln waar het Königs Pilsener de dorstige kelen laafde.

Na een goede nachtrust en een evengoed ontbijt werd op donderdag begonnen aan een rondrit door het Wiehengebirge, een prachtig glooiend landschap met geweldige vergezichten. Ook dit jaar werd weer een bezoek gebracht aan het plaatsje Bad Essen waar in het kuurpark van de welverdiende rust, koffie en gebak werd genoten.

Verse aardbeien zorgen voor extra energie tijdens de, overigens goed te nemen, beklimmingen.

Maar alles ging niet goed….

Derk Bos ging lelijk onderuit en liep daarbij een flinke wond aan zijn arm en een verder gekneusd lichaam op. Toen hij hoorde dat in Duitsland dergelijke kwetsuren worden behandeld in een ziekenhuis zag hij daar verder maar van af. De wonden aan de arm werden later in het hotel behandeld door de meegereisde EHBO-ers.

Deze val zorgde er helaas wel voor dat Derk de rest van de BiTT vanuit de bus heeft moeten volgen.

’s Avonds werd een competitie klootschieten gehouden. Of het er daar altijd even eerlijk toeging wordt door sommigen betwijfeld.

Vrijdag stond een wat kortere rit op het programma aangezien wij ’s middags werden verwacht bij de Boogschietvereniging Volltreffer. Toen wij daar aankwamen kregen wij de enige regenbui van  alle vier dagen.

Dat betekende wachten in het clubhuis van Volltreffer, maar de middag werd er niet ongezelliger van. Ze hebben daar een mooi clubhuis met zeer acceptabele prijzen. Dus…..

De broederschap steeg naar ongekende hoogte toen enkelen zelfs van broek gingen ruilen en uit elkaars schoenen begonnen te drinken. Dit overigens tot grote verbazing van de bedienende dame en een ander, Duits, gezelschap.

Toen het eindelijk na een bui van twee uur droog werd kregen wij instructie hoe we moesten omgaan met pijl en boog, dit om tijdens de rest van het programma een succesvolle jacht te kunnen hebben. Niet op levende, maar kunststofdieren, zoals een wolf, konijn, uil, edelhert en een lynx.

Nadat de punten waren gecontroleerd bleek dat Jans Drijer zich in het vervolg met recht de Nimrod van de Tourclub mag noemen.

Op zaterdag om 9 uur begonnen wij aan de terugreis die heel voorspoedig verliep.

Nadat wij bij het Hoogspel in Delden een uitsmijter hadden gegeten werden de laatste kilometers weggetrapt.

Bij de sporthal stonden de familieleden te wachten op vaders en opa’s.

We hebben mooie dagen gehad.  Supermooi weer, een geweldig hotel en een prachtige omgeving.

Overigens: het gaat met Derk Bos weer de goede kant op. Hij heeft nog wel wat last van de kneuzingen maar de wond aan zijn arm geneest voorspoedig.

Gelezen: 201