19 juni-T2-Waterlelies, Wormgaten, Hooivorken en Hazenpaden

Auteur: Omar Oumnad
Toerleider: Eric Harbers
Groep: T2
Aantal km: 129
Aantal leden: 14

Waterlelies, Wormgaten, Hooivorken en Hazenpaden

Toen ik vanmorgen na de zoveelste plaknacht de trap af kwam schreeuwde mijn lijf TeeeeeTweeeee! Een verstandig besluit want toerleider Eric Harbers had een mooi rondje Teuge op de planning met een leuke groep van 14 man. Via Holten, Dijkerhoek en Lettele vlogen we richting Deventer waar we voor de verandering een keer de Wilhelminabrug gebruikten om de IJssel over te steken. We staken bij Vaassen de A50 over en vanaf daar werd het op zijn minst opmerkelijk… Via een aantal smalle stroken door niemandsland werd het draaien en keren over mysterieuze vochtige en donkere bosweggetjes. Aan weerskanten wat on-Hollandse smalle stroompjes, vijvers vol bloeiende waterlelies en fluitende vogeltjes. Ongemerkt begon ik de tune van de Indische Waterlelies al te neuriën. Toen we het sprookjesbos uitkwamen betraden we een doodgewone Hollandse rotonde maar het was zo rustig op de weg dat ik echt even twijfelde of we geen wormgat of tijdszone waren doorgefietst. Helemaal toen we drie bochten later langs het Idyllische kasteel Cannenburch reden met nog meer prachtige tuinen en vijvers! Inmiddels hadden we het westelijkste punt van de route bereikt en reden we weer richting het oosten met een lekker windje in de rug. Plotseling begonnen er allemaal mensen uit de lucht te vallen wat duidelijk maakte dat we in de buurt van Teuge International Airport kwamen. Dit was tevens onze koffiestop voor vandaag en met een soepele landing streken we neer op het terras. Nu begon het legendarische Anthem van de film Top Gun op te borrelen in mijn hoofd. De koffiedames raasden als Joint Strike Fighters over het terras dus ook het tweede bakkie was zo achter de kiezen. Als Maverick en Goose liepen we vervolgens heel stoer naar onze fietsen. Wingman John Kamphuis zette zelfs in slowmotion zijn zonnebril op. Epic!
De terugweg stond in het teken van weg- en spoorwerkzaamheden. We staken de IJssel weer over bij Zutphen en kort daarna was het een stukje langzaam rijdend en stilstaand verkeer met gravelstroken. Nog korter daarna was de spoorwegovergang afgesloten. We stopten om een alternatieve route te bekijken terwijl twee spoorwerkers ons nauwlettend in de gaten hielden. Op de vraag of we niet toch even mochten oversteken volgde een gesynchroniseerd NEE! De eerstvolgende overgang staken we stiekem wel over waarmee we op een boeren erf terecht kwamen. Dit leek dood te lopen en al zoekende naar een uitgang viel de groep een beetje uiteen. De boer bekeek het schouwspel vanaf zijn persbult en begon wat te roepen. Ik heb het niet heel goed verstaan maar het klonk niet als een uitnodiging. Om te voorkomen dat hij met een hooivork achter ons aan zou komen kozen we het hazenpad. Althans een deel van de groep. Het andere deel had toch een geheime uitgang gevonden waardoor onze groep verdeeld achter bleef met het Farmers Defence Force in het midden. Uiteindelijk vonden we een tunneltje onder het spoor door en niet veel later werd de twee groepjes herenigd. Wat waren we blij elkaar weer te zien! Gezamenlijk fietsten we de laatste 25 kilometer terug richting Rijssen. Kearl je maakt wat mee…
Eric (en de rest) bedankt voor deze fraaie en enerverende fietstocht. Ik ben benieuwd wat we de volgende keer weer gaan meemaken.

Gelezen: 183