T2 – Lichtmis

AantaL: 11
Toerleider: Eric Harbers
Auteur: Gerrit Wessels

Tja, je hebt van die zaterdagen, dat historie wordt geschreven. De T2 rijdt vandaag, met een historisch lager gemiddelde dan de T3.

Een nieuwe ontwikkeling, afgelopen woensdagavond reed de T3 ook een fors hoger gemiddelde dan de T2 op voorafgaande dinsdagavond. Beide keren was ondergetekende aanwezig en heeft zich verbaast over het hoge tempo waarmee T3 rijders de woensdagavond de training reden, regelmatig onder in de beugel, dat gesplitste rijden bij de T3 is blijkbaar toch ergens goed voor. Veel rusten in de groep en krachten verslinden op de kopposities, zoiets ? Bij de T2 kunnen we wel wat sterke T3 krachten gebruiken om deze ontwikkeling te stoppen, wie durft ?

De T2 rijdt op de laatste dag van augustus op en neer naar het chauffeurscafé De Lichtmis bij Staphorst. Bij het vertrek twijfelt ondergetekende zelfs nog even om met de T3 mee te gaan, die normaliter met een lager tempo rijdt dan de T2.

Ook vandaag met de T3 meegaan zou achteraf dus een foute keuze zijn geweest, want de jakkeraars van de T3 blijken dus vandaag wederom een hoger gemiddelde te hebben gereden dan de T2. Gelukkig gaf toermaat Willy voor het vertrek aan, dat ik bij de T3 dan zo maar de onnavolgbare lekkere chocolademelk bij de Lichtmis mis ga lopen. Oei, het witte grote glas vol met dampende melk met bovenin een bal chocolade ten grootte van een golfballetje kan niet weerstaan worden, achteraf mijn redding, gezien het hoge gemiddelde van de T3 in het verloop van de dag.

T3 gefotografeerd in de buurt van Toldijk

Met een licht briesje in de rug tovert Erik Harbers (TL van dienst) ons elfen, we hoeven niet te splitsen, over bekende weggetjes naar de Lemelerberg. Wim Jansen, die vandaag zijn oudejaarsdag viert, zit op kop en, zoals we Wim wel kennen, die doet geen gekke dingen en al met al rijden we de Lemelerberg op, als ware die vlak. Met dit lekkere tempo vliegt de tijd, de temperatuur loopt lekker op en na 58 km kan de pul chocolademelk besteld worden, voedzaam, vult lekker en het koekje smaakt voortreffelijk. Het geheel wordt geserveerd door een niet onaantrekkelijke dame, die niet afgeschrikt wordt door zwetende mannen, want van transpireren is geen sprake. De stemming tijdens de koffie is opperbest, Gardus, wie anders, beweerd bij hoog en laag dat het scherm van een Garmin 1030 veel helderder is dan dat van elke andere Garmin. Hij heeft hierin wel gelijk, maar we besluiten toch om tegen te spreken om de argumenten van Gardus in kracht te horen toenemen. Het lijkt de wind wel, want die blijkt na de koffie in kracht te zijn toegenomen. Het transpireren begint na de koffie, ook al omdat de route loopt over Luttenberg, Hellendoorn, Noetselen en als toetje de Holterberg. Uiteraard worden in de Holterberg de krachten vergeleken en moet geconcludeerd worden dat, Frank Pots de beste benen heeft, gut wat kan die versnellen op de 2 klimmetjes…, en 2 zestigers samen met Frank de finish passeren. Eric geeft nog wel aan dat hij ons makkelijk had kunnen volgen, maar hij had geen zin…….

Ondergetekende wordt vandaag geïnformeerd door enkele T3 leden over een intensieve whatsapp wisseling binnen de T3 groep, daarin wordt opgemerkt dat het gemiddelde van de T3 deze zaterdag hoger lag als de T2. Hiervoor schijnen allerlei oorzaken te zijn en er wordt zelfs geopperd om een T3,5 in het leven te roepen. Al met al is de beslissing om niet met de T3 mee te gaan een goede geweest, want dat gejakker op zaterdagmorgen is nergens goed voor. Ik hoorde zelfs dat de T3 het “afsprinten” niet afgezworen hebben, hoe ouder hoe gekker. Nee, doe mij dan maar de T2, lekker rustig toeren en als 1 groep voorbij het bordje Rijssen, waarna de toerleider van harte wordt bedankt.

Eric, nogmaals bedankt en tot de volgende rustige tocht.